Sancho & Sascha

1. het begin
De grote bruine ogen kijken haar aan. Zijn hoofd tegen het hare. Zachtjes ademt hij in haar richting. En zachtjes blaas ik terug. Hallo ik ben Sascha Janssen. En over wie ik het heb ? Mijn eigen paard Sancho. Sancho is een heel speciaal paard voor mij, ze is lief, ondeugend en betrouwbaar. We hebben erg veel mee gemaakt samen. Sancho is een van de mooiste paarden, we zijn op veel keuringen geweest en zijn bruine vacht met de blonde manen wonnen veel prijzen. Sancho is gewoon geweldig, maar ik begin bij het begin. Ik stapte uit de auto, of ja stapte ik rende eigenlijk als een gek uit de auto sloeg de deur dicht , viel over mijn lompe voeten stond weer op en rende de manege in. Snel zwaaide ik naar Irene die achter de bar stond. En pakte het blaadje van de bar.
Julia – Moon-Light.
Kim – Dancer.
Lanya – Sancho.
Sasha – Sproet.
Nee , dat is zo oneerlijk. Natuurlijk Sproet is leuk , maar Sancho is leuker. Lanya komt binnen en pakt de lijst uit de handen van Sascha. “Hmm Sancho , daar rij jij toch meestal op ? kan hij een beetje rijden ? ik wil wel kunnen springen.” Sascha kijkt naar het arrogante gezicht van Lanya “Ja hij rijdt lekker en goed, maar zou jij niet liever op Sproet willen ?” Twijfelend of ze dit wel had kunnen vragen kijkt ze naar Lanya die plotseling in de lach schiet. “Ja natuurlijk , Hij gaat nog niet eens in stap , ik hou liever Sancho !” nog steeds lachend gaat Lanya naar de stallen. “Hallo lieverd , op wie rijd je ?” vraagt haar vader. “Op … Sproet.” Hakkel ik. “Oh wat leuk !” zegt vader “Maar rijd je liever niet op Sancho ?” “Ja dat wel , ik uhm ga maar vast” Anders bedankt haar vader dadelijk nog de oplossing dat ze het aan haar Instructeur Merel moet vragen. Ze weet ook wel dat Merel kinderen irritant vind die vragen of ze op een andere pony mogen. Ze zucht. Ze pakt de borstels en begint met Sproet te poetsen. In tussen geeft ze een appel. Sproet hinnikt tevreden en duwt zich tegen Sascha aan als bedankje. Toch moet Sascha lachen “Bedankt Sproet”. Snel poets ik verder. Ze ziet nu pas dat ze nog maar 10 minuten heeft. Als ze bij het hoeven krabben komt hoort ze een schreeuw “Waar is mijn gouden borstel Grrr.” Lanya maakt weer eens een drama. Ik sta op loopt naar Lanya en zeg “” hij ligt onder het zadel van Beau. “Hoe weet jij dat ? heb je hem daar verstopt ! leuk hoor.” En zonder aan te kijken loopt Lanya naar de zadelkamer.