The Room

Ze laten me de hele avond voor de openhaard zitten. s'Morgens word ik ruw wakker geschud. Eerst denk ik dat ik naar school moet maar jammer genoeg was dat niet zo. Agatha trekt me omhoog 'kom jij maar eens mee.' zegt ze op een gemene toon. Ze trekt me mee naar de grote grenen kast die in de hoek van de kamer staat en doet hem open. Ze rommelt er wat in en dan ineens gaat de achterkant van de kast open. Ze sleurt me mee de kast in en de gang in waar de kast naar leid. We lopen even en dan komen we bij een grote deur. Ze doet de deur open en ik zie een soort gevangenis kamer maar er dan wel een met héél weinig luxe. Er ligt een matras op de grond er hangt 1 lamp wat waarschijnlijk toch genoeg is om het über kleine kamertje te verlichten. Recht onder de lamp staat een stoel. Er is ook een wc en een gootsteen maar dat is het dan ook wel. 'welkom in je nieuwe verblijf.' zegt ze en gooit me erin. Meteen doet ze de deur achter me dicht en er zit zo'n echt ouderwets kijk schuifje in de deur die ze open doet. Ik kijk haar angstig aan. 'dit kan u niet menen, alstublieft ik zal alles doen maar laat me hier uit.' zeg ik half snikkend. Het enige wat ik in haar ogen kan zien is haat 'ja dit kan ik wel menen dus wen er maar aan.' zegt ze geïrriteerd en doet de schuif dicht even later hoor ik een geluid dat waarschijnlijk het dichtklappen van de kast is. Ik kijk even om me heen en ga op het matras liggen. De tranen lopen over mijn wangen en blijven lopen. Je kan hier geen licht zien dus ik zou nooit weten wanneer het dag of nacht is. Na uren gelegen te hebben val ik eindelijk in een onrustige slaap. Ik word wakker van weer hetzelfde geluid. 'de kast' schiet er door me heen. Ik ga recht zitten en probeer te luisteren ik hoor 3 paar voetstappen en een paar stemmen. De verschrikkelijke stem van Agatha en 2 mannenstemmen. Komt u maar mee heren ze zit hier. De deur gaat open en Agatha stapt binnen met 2 doodenge mannen achter haar aan. 'nou heren leef u maar uit, ze is helemaal van jullie.'