Chapter 10: Louis William Tomlinson

Ik wrong de spons uit boven de emmer en ging door met het schrobben van de vloer. Min gedachten dwaalden langzaam weg, naar Niall. Na een tijdje werd ik uit mijn gedachten gehaald door Nialls moeder die vlak voor me stond. Pas toen besefte ik me dat ik dezelfde tegel nu al zeker tien minuten aan het schrobben was.
"Lewis, ik wil dat je deze kleren gaat wassen!" riep Maura, en gooide een stapel kleren op de grond.
Ik stond op en raapte de kleren van de grond. Ik liep de trap naar boven en keek rond. Waar zou hier de badkamer zijn? Mijn hand greep naar een klink en ik trok de deur open. Daar stond iemand zich te douchen, en door het redelijk beslagen glas heen kon ik zien dat het Niall was. [/i]Wauw.[/i] Net op dat moment draaide hij zich om, en ik maakte dat ik wegkwam. Er moeten hier meerdere badkamers zijn. Ik glipte een andere kamer in en legde de kleren op de rand van het bad. Ik haalde een onderbroek ertussenuit, en kneep mijn neus dicht. Ik zette de kraan aan en liet de wasbak een beetje vollopen. Ik liet de onderbroek erin vallen en met opgetrokken neus begon ik hem te wassen. Nadat ik hem helemaal schoon had, hing ik hem aan de verwarming. Ik haalde een colbertje uit de stapel en bestudeerde hem. Het was niet zo'n heel grote maat. Zou die van Niall zijn? Ik snoof de geur ervan op en een gelukzalige glimlach sierde mijn gezicht. Armani parfum, zeker weten. Ik sopte hem helemaal in, en zorgde dat hij helemaal schoon werd. Nadat ik de hele stapel gewassen had, liep ik de badkamer weer uit, waar ik tegen Niall op botste. Hij had slechts een boxer aan. Zijn wangen kleurden een beetje rood, en snel liep hij door. Dat was raar.

Sorry dat het zo kort is, maar normaal schrijft JetHoran dit stuk, xHappyHoran