*15*

Voorzichtig kom ik verder omhoog. ‘Bruce, wat is er gebeurd?’ Bruce komt zelf ook omhoog. ‘weet je het niet meer?’ ik schud mijn hoofd en hoor de deur open gaan. De hartmonitor slaat gelijk op hol als Tony binnen komt. We kijken elkaar even aan. ‘luister nou naar me. Ik heb je vriendin niet vermoord’ zegt hij een beetje hopeloos. Hij blijft op afstand. Ik haal diep adem en de hartmonitor geeft aan dat ik kalmeer. Nick stapt nu ook naar binnen en bekijkt me even. ‘dus… vertel ons maar wat je kunt’ ik trek mijn wenkbrauw op. ‘pardon?’ Nick loopt naar me toe en blijft voor me staan. ‘je weet best waar ik het over heb’ mijn ogen ontmoeten die van Nick en dan grijns ik even. Ik lik langs mijn lippen en sta van het bed op. ‘mijn moeder is ontslagen.’ Nick knikt even. ‘waarom?’ Nick zucht en loopt naar de deur. ‘ze werd verdacht op zichzelf te experimenteren’ achter me hoor ik hoe Bruce uit het bed komt. ‘wat?’ ik kijk naar de grond. ‘het is haar gelukt, alleen niet hoe ze het wilde. Ze wilde altijd al speciaal zijn. En het heeft haar het leven gekost’ ik bijt hard op mijn kaken. ‘toen ze mijn broertje kreeg ging het fout, ze was te zwak van de medicijnen die mijn vader had gemaakt, om de krachten die mijn moeder had moeten bezitten tevoorschijn te laten komen. Ze wisten alleen niet dat ik ze wel had’ ik loop naar het aankleedscherm en kleed me om. ‘ik kan elementen besturen’

Nick had me weg laten gaan, maar had wel iemand mee gestuurd. Ik kijk zijlinks naar Steve die net iets achter me loopt. Abrupt stop ik. ‘kan je asjeblieft naast me lopen of weg gaan’ vraag ik wanhopig. Steve stapt een stukje naar voor. ‘waarom?’ Ik zucht en draai me helemaal naar hem om. ‘denk je dat ik het leuk vind dat ik nergens heen kan zonder zogenaamd bewaakt te worden? Kan je op zijn minst naast me lopen zodat het minder erg word?’ Steve ontspant zijn schouders. ‘dat kan ik denk ik wel doen’ even glimlach ik naar hem. ‘heeft dit ding trouwens een trainingszaal?’ Steve knikt. ‘ik heb namelijk gehoord dat je heel sterk bent, mag ik het zien?’ Steve grinnikt even en begint te lopen. ‘het is dat we niets anders te doen hebben’