051 Elvyne de Elementa

Ik rol om en beland op de grond. Ik schrik gelijk wakker. Who the hell heeft mij in bed gelegd? Ik was blij te zien dat ik nog mijn kleren aanhad. Ze blijven van me af! Ik voelde me weer boos worden, maar haalde een paar keer diep adem. Gelijk werd mijn hartslag en ademhaling weer normaal. De klok gaf aan dat het 4.54 was. Ah man! Pas 5 uur s'ochtends.Zuchtend kwam ik uit bed en kamde mijn bruine haar. Ik liep sjokkend naar de badkamer, waar ik mijn gezicht waste. Gelijk dronk ik wat water en ik werd weer helemaal helder. Ik liep naar de woonkamer en ging in een stoel zitten. Wat ging ik doen?! Niet zwemmen, niet zitten, ik kon gaan wandelen, of Fay en Aine bezoeken, maar de deur zat waarschijnlijk op slot. Ik besloot te gaan badderen. Helpt vaak te ontspannen. Ik liep naar de badkamer en deed de deur op slot. Het badkamerraampje open. Ik liet het bad volstromen en kleedde me uit. Ik liet voorzichtig een been in het water zakken, om te wennen. Ik ging lekker in bad liggen. Langzaam ontspande al mijn spieren, en ik voelde mijn ademhaling regelmatig worden. Zou ik nog kunnen slapen? Nee. Na een halfurtje ontspannen kleedde ik me weer aan en bleef zo lang mogelijk in de badkamer. Waarom mocht ik niet gewoon Fay en Aine bezoeken? Waarom liet Tanin me niet met rust. 'JE weet de voorwaarde Elvyne.' Ik zuchtte. Je weet dat ik dat nooit ga doen. 'We zullen zien.' Eikel. 'Waarom heb je eigelijk de deur op slot? Dat kon toch niet?' Ramen helpen. Niet helemaal, maar ik ga niet de deur open laten. Wie heeft me gister in bed gelegd? 'Ik.' Waarom? Waarom liet je me niet gewoon liggen. Ik zou de weg niet terug kunnen vinden en verhongeren. Dan heb je tenminste geen last meer van mij. 'Waarom vind jij ons zo irritant?' Layke en Terra zijn alleen maar met elkaar bezig, jij irriteert me gewoon en je bent een arrogante kwal, Aïr fantaseert de verkeerde dingen en Indy is je schoothondje, en jou mag ik niet dus hem ook niet. 'Weet je dat je net en gisteravond wel gewoon kon ontspannen? Waarom nu niet?' Je mag nu nog geen vragen stellen. 'Ik mag het wel, ik hoef alleen geen antwoord te krijgen. En kom je eten?' Ik zuchtte en liep de badkamer uit. Ik sleepte mezelf naar de eetzaal. Fay en Aine waren er ook al. De rest van hun familie nog niet. 'HEy guys.' Ze keken naar me op. 'Blijft hij irritant?' vraagt Aine. 'Wat denk je. Hij stopt alleen met irritant zijn als ik zijn vragen naar waarheid beantwoord. 2 dagen lang.'
'Dan doe je dat toch?' Ik schonk Fay een boze blik. 'Sorry hoor. Maar ik ga em niets aan zijn neus hangen wat hem niets aangaat.'
'Maar hij is familie!' bracht Aine verontwaardigd uit. 'JAmmer genoeg wel. Ik ben de een na oudste. Tanin is de oudste. Maar ik ga niemand niets vertellen over het weeshuis. En als je iets over me weet, pas dan op met je gedachten. Hij neust graag in onze hoofden.' Eikel. 'Elvyne, jij zorgt er ook echt voor dat we je kunnen vertrouwen.' Tanin kwam de zaal in. 'Mooi zo, ik vertrouw jullie ook niet.' Ik schonk hem een vernietigende blik en heel veel scheldwoorden. 'Meiden, is Elvyne ooit bevriend geweest in de tijd dat jullie haar kennen?'
'Ja, met Jaymond. Ze gaf toe aan zijn vragen.' Ik schold Tanin, en nu ook Fay gelijk uit. Ik hield wel mijn pokerface op. 'Is dat waar?'
'Ja.' Waarom moet je het nog vragen?! Je weet het toch al. Fay en Aine keken ons geïnteresseerd aan. 'Vrienden?' Ja. Aine dacht meer, maar serious, dat wil ik niet. Ik ben niet zo tuthola die alleen maar vriendjes heeft. 'Dat denk ik helemaal niet. Maar heb je ooit gehad?' Nee! 'Een paar vragen waren toch niet zo moeilijk?' Ik stond woedend op en sprintte de grotten in. Ze mogen lekker stikken. 'Elvy?' hoorde ik Fay nog roepen. Ik rende zo hard ik kon. Zo diep mogelijk de grotten in. Ik kon toch nergens heen. Als vanzelf kwam ik bij hoog gras. De perfecte schuilplaats. Ik ging voorlopig nog niet terug.