208. || Rainbows ||

"Oeehoeee!" Deed Zayn en veel bijna achterover toen hij het geluid maakte. Snijkoek.
Louis kuchte even en ging weer recht zitten. Terwijl Eleanor als verstijfd in haar positie bleef zitten. Terwijl de blosjes op haar wangen roder en roder werden. Het zag er tamelijk schattig uit, moest ik toegeven.
"Uh, Liam, truth or dare?" vroeg Louis aan zijn vriend. Die wakker schrok uit diepe gedachten. "Oh, euhm, truth." zei hij na even na te hebben gedacht. Hij keek verwachtingsvol naar Louis, die zo te zien een gewaagde vraag ging stellen. Dat kon je zien aan zijn grijns, en de geniepige blik in zijn ogen.
"Alleen als je heel eerlijk antwoord." stelde Louis de eis. Liam knikte met spijt in zijn ogen. Hij wist dat dit geen leuke vraag zou gaan worden, net als ik. "Met lepels eten of je schildpadden weggeven?"
Liam werd meteen spierwit. En tranen sprongen in zijn ogen. Dit was een.... rare vraag. Dat was mijn eerste reactie. Iedereen keek nieuwsgierig naar Louis en Liam. "Hij is bang voor lepels." fluisterde Louis naar de personen die dat nog niet wisten van de aardige jongen genaamd Liam. "Aaawh, that's kinda cute..." kirde Daan met haar hoofd half scheef naar rechts. Liam was nog steeds zo wit als een laken. Een wit laken, dan hé.
Logisch Niall.... Kop houden Junior. Snoerde ik hem de mond.
"Dat is de meest gemene vraag ooit. Het is allebei erg. Ik zou nooit mijn Archimedes en Boris weggeven. Ze zijn familie. En ik zal ook nooit met lepels gaan eten. NOOIT." zei hij beslist. Ik had eigenlijk best wel medelijden met hem. Volgens mij vond hij lepels net zo eng als ik vogels...
Ja, ik had iets tegen vogels. Volgens mij heb ik een trauma opgelopen na die ene keer dat ze bij me het openbaar toilet in vlogen....