H22 ~ Kim Hope Louisa

Nadat iedereen aangekleed was, gingen we met z'n alle ontbijten. Het was super gezellig en er werd veel gepraat.
Ik was in gesprek met Jana, die wat over zichzelf aan het vertellen was. Blijkbaar heette ze volledig Jana Carolina Cole.
Nadat zij klaar was met vertellen over haar 2 zusjes, vroeg ze of ik ook broers of zussen had.
Oej, dat was een klote onderwerp.
'Ik heb een oudere broer en had een oudere zus.' vertelde ik haar, hopend dat ze het niet zou merken dat ik had zei.
'Had? Ow, Kim, sorry, dat wist ik niet. Hoe is het gekomen? Of wil je er liever niet over praten?' zei Jana en keek me vol medelijden aan.
Medelijden, daar kon ik nou zo slecht tegen. Iedereen zei altijd dat het hun speet en dat ze er voor me waren, maar op het eind waren ze er nooit.
'Het geeft niet, ik vertel het niet zo vaak. Vliegtuigongeluk toen ik 6 was. Ze was 10 jaar ouder dan mij, meer weet ik er niet echt van. Mijn ouders willen er niet met me over praten, dus de details en alles weet ik er niet van.' zei ik toen maar. Het was niet gelogen, maar ook niet helemaal de waarheid. Veel dingen wist ik door de dromen wel.
'Ow, wat erg voor je Kim.' zei Louis, die blijkbaar alles gehoord had. En na die woorden keken de rest van de jongens mij vragend aan.
'Wat is er aan de hand? Moeten we iets weten?' vroeg Liam toen.
'Ehm... Mijn zus is 10 jaar geleden overleden... ' zei ik toen maar, waarna ik naar beneden keek.
'Ow, wat erg voor je.' hoorde ik iemand zeggen, en na die woorden knapte ik.
Een traan verliet mijn oog en al snel volgden er meer.
Ik voelde een paar armen om me heen en keek op. De armen waren van Harry, die achter me was komen staan.
'Kom even mee.' fluisterde hij in mijn oren en ik stond op, waarna ik achter Harry aanliep.
Ik hoorde achter me gemompel en ving iets op wat verdacht veel leek op "eindelijk gaat hij vertellen wat ie voor haar voelt". Zenuwen stroomden door mijn lijf na die woorden.
'Wat is er Harry? Waarom moest ik meekomen?' vroeg ik hem, toen we bij mijn kamer aangekomen waren.
Harry draaide zich om, maar keek nog steeds naar beneden.
Langzaam liep ik zijn kant op en stopte recht voor hem.
Ik keek omhoog, want ik was nou niet zo groot, om Harry in zijn ogen te kijken.
Zijn ogen waren zo perfect en ik kwam steeds iets dichterbij.
Zachtjes drukte ik mijn lippen op die van Harry en ik legde mijn armen om zijn nek.
De kus werd steeds liefdevoller en Harry's handen dwaalden af naar mijn kont.
Langzaam haalde ik mijn lippen van die van Harry af.
'Ik hou van je Kim...'