*14* Let's party!

Eenmaal bij het feestje aangekomen voel ik me toch wel onzeker. Wat als ik de uitnodiging verkeerd heb gelezen. Wat als... Maar als ik binnenkom zie ik dat ik de uitnodiging goed heb gelezen en dus voel ik me gelijk al een stuk beter. Zelfverzekerd loop ik naar binnen. Eenmaal binnen zie ik die mysterieuze vrouw(zie hfst1) ik loop achter haar aan. Opeens stopt ze en draait zich glimlachend om. Hallo June, zegt ze met een mysterieuze stem. Ik had je al verwacht. Ineens zijn alle mensen verdwenen. Ik sta in een soort grot met nog steeds mijn galajurk aan. Ik begin het koud te krijgen. Ik vraag haar: Waar zijn al die mensen gebleven? Weet je het niet meer? vraagt ze mij. Ik kijk haar met grote ogen aan en beantwoord haar vraag: Alles wat vlak voor mijn ongeluk is gebeurt komen heeel langzaam terug. Ze begint te lachen. En kijkt me aan. Het begint allemaal met jou zegt ze. Dan weet ik het weer. Alsof ze mijn gedachte kan lezen zegt ze: Je weet het weer toch? Ik kijk haar aan en vraag haar: Waarom ben ik hier? Laat me met rust! Ik wil weg rennen maar niets doet het. Mijn voeten lijken wel van steen. Ik kijk naar beneden en ze zijn ook van steen. De vrouw pakt me vast en zegt luister nu naar me! Ik kijk van haar weg en begin te schreeuwen. Uiteindelijk kan ik weer rennen mijn voeten zijn weer normaal. Ik ren weg. De vrouw roept nog: June wacht! Maar ik vind een deur en ren weg. Eindelijk de frisse buitenlucht. Langzaam loop ik naar mijn auto en rij naar huis.