049 Elvyne de Elementa

'Elvyne? Kom je eten? Over een halfuur is het klaar.' Terra klopt op de deur en ik word uit een goed boek gehaald. Eerlijk gezegd, ik heb best wel honger. 'Laat haar maar, ze heeft honger dus ze komt vanzelf.' TANIN!!! Waarom doe je gewoon niet je best om me te negeren? Dan hebben we allbei geen last van elkaar!!! Zuchtend vertrek ik weer naar de gedachtenkamer, om het eten en de anderen nog even uittestellen. Nu was ik wel alleen. Ik juich even. Ik vervorm de kamer even, zodat er nu boekenkasten staan, ik zet ook een playllist aan, als achtergrondmuziek. Ik ga in een hangstoel liggen en sla het boek open. Twilight. Ik had ervan gehoord. Al snel was ik verslaafd aan het boek, en een paar minuten later ging ik helemaal op in het boek. Plotseling zie ik een lichtflits en Tanin verschijnt. 'Ik dacht al dat je hier was. Je moet komen eten.'
'Geen zin in.'
'Je moet. Je kunt jezelf niet de hele tijd te lopen verstoppen.'
'Jij kunt mij niet de hele tijd bevelen. Hoe kunnen wij ooit familie zijn?'
'Ik ben de oudste. Layke en Terra, en Indy en Aïr zijn 2-ling. Layke en Terra zijn de jongste. Indy en Aïr zijn de 1 naar jongste. Jij bent net iets jonger dan mij.'
'Beter, dan moet ik me tenminste niet opbrengen om broedergevoelens te krijgen, en beledig ik niemand.' Ik kijk hem uitdagend aan. 'Weet je, ik heb een voorstel. Ik stop met irritant te doen door je gedachten te beantwoorden, en jij beantwoord mijn vragen naar waarheid, je hebt 3 jokers. Het duurt nog deze dag, die is bijna afgelopen, en morgen.'
'Waarom zou ik dat doen Tanin?'
'Je wou toch zo graag privacy in je hoofd? Ik wil gewoon antwoord.'
'En als ik dat niet doe? Je komt toch alles te weten in mijn hoofd.'
'Alleen als je eraan denkt. EN je denkt niet vaak aan sommige dingen.' Duh, waarom zou ik dat nou niet willen? Ik dacht even na. 'Ik doe het niet.'
'Dan niet, het aanbod blijft geldig.' Hij haalt even zijn schouders op. 'Maar nu moet je wel komen eten. Of wil je Aine en Fay niet zien?' Godverdomme. 'Natuurlijk wil ik ze zien. Maar ik heb geen zin om nog andere mensen te zien. Dat jíj me lastigvalt is al erg genoeg.'
'Het is het een of het ander. Fay en Aine zien en eten, of niemand zien zodat je met jezelf medelijden kan hebben.'
'Denk je dat?! Dat ik medelijden met mezelf heb?! Je hebt het mis. Ik voel me hier niet thuis, ik vertrouw niemand en ik wil niet de kans lopen iets verkeerds te doen of mee te maken. In tegenstelling tot andere mensen ben ik goed in mensen me te laten vergeten. Als ik dat niet doe komen er alleen maar klotedingen van.' Schreeuw ik. 'Je kent me niet. En ik wil ook niet dat je me kent.' Ik sloot mijn ogen en vertrok weer. Als ik mijn ogen open doe zie ik een boze Tanin voor me staan. 'Wat nou? Ik beslis zelf wel wat ik doe.'
'Waar sloeg dat nou net op?' Ik probeer gelijk ergens anders aan te denken. Ik zing Jar of hearts van Cristina Perri in mijn hoofd. Tanin kijkt mij boos en geïrriteerd aan maar laat zijn blik op mijn tekening vallen. Snel sprint ik er heen en berg hem op. 'Kom je nog eten of wat?' Ik knik maar en sla koppig mijn armen over elkaar. Tanin schud lachend zijn hoofd en loopt voor me uit. Al snel komen we in de grot terug en hij blijft staan bij een zaal met tafels en stoelen, waar ik Fay en Aine zie. Ik ren op ze af en omhels ze. 'Hebben jullie ook leuke broers en zussen? Ik heb 2 stille mensen, Layke en Indy, 2 drukke, Aïr en Terra en de stomme, vervelende, egoïstische Tanin.' Ik wijs op hem. 'Hij ziet er goed uit.' zegt Aine. Ik leg mijn handen plechtig op haar schouders. 'Dat mag zo wezen Aine, maar laat hem zijn mond niet open doen als je niet teleurgesteld wilt worden. Hij haalt het bloed onder mijn nagels vandaan.' We lachten even. 'Ik heb de 2-ling Domink en Drew, en mijn 2-ling zusje Fade.' zegt Fay met een grijns van oor tot oor. 'Mijn 2 zussies heten Amber en Rose.'
'Wat hebben jullie geluk. Mijn familie bestaat uit de elementen, en ik heb ze allemaal. Tanin is geest, en gaat ook naar zijn gedachtenkamer. Arghh. Echt, ik kan hem niet uitstaan. Hij is nog erger dan de jongens op mijn school, en dat wil wat zeggen. Ik heb me gewooon voor een paar uur op mijn kamer opgesloten. Dat ga ik zo weer doen, ik weet zeker dat ik geen vrienden kan zijn met die mensen.' Ik pruil. 'Meiden, eten! Elvyne, die opsluiting kun je wel vergeten.' roept Tanin. 'Arghh.' brom ik. 'Ik snap wat je bedoelt.' zegt Fay. 'Nou, ik zie je later.' zegt Aine. Ik ga bij de rest van de Elementa's zitten en zet een uitdrukkingloos, ondoordringbaar schild op mijn gezicht. En ik scheld Tanin weer eens lekker uit. Mijn kaken zijn wel aangespannen. Tanin kijkt gewoon geamuseerd. 'Je vriendinnen hebben het wel naar hun zin in hun nieuwe familie.' zegt hij. 'Dan heb ik gewoon geen geluk.' mompel ik. 'Of je maakt jezelf het gewoon te moeilijk.'
'Kun je ophouden met irritant zijn?'
'Je weet wanneer ik het doe.'
'Never.'
'Never say never.'
'Zeg niet wat ik wel en niet moet doen.' Ik eet snel mijn eten op en ga dan weer naar mijn kamer. Indy loopt achter me aan en houd me tegen als ik mijn kamer in wil gaan. 'Laat me los.' Zijn hand die om mijn arm zit voelt erg warm aan. Ik kijk recht in zijn vlammende ogen. 'Je mag je niet weer opsluiten.'
'Mag ik dan een boek pakken?' Hij schud zijn hoofd. 'Laat me los. Ik kan zelf wel lopen.' Hij kijkt me even twijfelend aan maar laat me dan voorzichtig los. Ik loop naar de woonkamer en kijk om me heen. Er was ook een zwembad. 'Mag ik me even omkleden? Dan ga ik even zwemmen.'
'Tuurlijk. In de kledingkast in de badkamer staan zwemspullen, ook duikbrillen.' ik loop naar de badkamer en doe de deur op slot. Ik ging nu niet meer koppig me opsluiten, ik wilde echt zwemmen. Ik doe het badkamerraam wel open. Ik kleed me snel even om. MIjn oude kleren doe ik in een wasmand. Ik pak ook een duikbril en een handdoek. Ik kom de badkamer weer uit. 'Van wie heb je de opdracht gekregen me te achtervolgen?'
'Wie denk je?'
'Tanin.' Hij knikte en ik zuchtte. Ik liep naar het zwembad. De anderen waren er ook al. Aïr fluit en ik bloos even. Wat haat ik mezelf. Ik spring sierlijk in het water en verdwijn onder water. Na 3 minuten onder water te hebben gezwommen kom ik weer boven om adem te halen. Ik laat me even ontspannen op het water drijven. 'Hoe kun je zolang onder water blijven ooit?' verstoort Aïr mijn ontspannen status. 'Echt, zelfs Layke kan dat niet, en zij is water.' Ik negeer hem en verwijn weer. Ik laat me zakken tot op de bodem en ga zitten, ik pak de metalen stang van het trapje. Ik blijf nu tot het uiterste zitten, ongeveer 5 minuten. Dan kom ik met een slag weer boven om adem te halen en mijn hart onder controle te krijgen. Je hart bonkt harder als je geen vers zuurstof binnenkrijgt. Ik klim uit het zwembad en droog me af. 'Eh... Is hier ergens in de grot een klein veldje waar je kunt liggen?' Ik sla de handdoek behendig om me heen. 'Ik breng haar wel even.' bied Tanin aan. Ik kijk hem vernietigend aan, maar laat me toch leiden. We lopen even een stukje tot we bij het eind van de grot uitkomen. Er ligt zacht mos en de bovenkant van de grot is open. 'Red je het alleen?'
'Tuurlijk.' Tanin gaat weg en ik ga in het midden van het mosbed liggen. Heldere sterren staan aan de heldere hemel en ik staar er gebiologeerd naar. Ik concentreer me even op niets en al snel val ik in slaap.