Hoofdstuk 14

Hallo David,

Ik had gisteren een geweldige avond met Rick. Ik heb je wel eerder over hem verteld, hij is de jongen die in ons projectgroepje zit. Nou, dat project is nu af. We hebben het gisteren in de bibliotheek afgemaakt. Toen we klaar waren, reden Rick en ik samen naar huis. Het blijkt dat we dicht bij elkaar wonen.
Op weg naar huis raakten we in gesprek en ik vertelde hem alles. Over jou, je nieuwe vriendin en mijn gevoelens. Hij was heel lief en vertelde dat ik jou moest vragen naar het meisje. Ha! Dat ga ik dus niet doen. Volgens mij maakte hij ook maar een grapje.
Nadat ik hem alles had verteld, besefte ik opeens dat we nog niet gegeten hadden, Daarom gingen we samen naar de Mcdonalds. Daar hebben we nog meer gepraat en het was echt heel leuk. Het lijkt er echt op dat we goede vrienden aan het worden zijn. Ik hoop niet dat we contact verliezen, nu ons project af is. Daarvoor mag ik hem veel te veel.

Ik glimlachte wanneer ik aan de herinnering dacht. Ik was Rick erg dankbaar dat hij naar me geluisterd had. Zelfs met Emma had ik nog nooit zo goed gepraat. Ik keek naar de klok en bedacht dat het wel weer eens tijd voor school was. Ik pakte rustig mijn spullen bij elkaar en reed naar het universiteitsgebouw.
Na afloop van de les kwam Emma naar me toe en ik vertelde haar over gisteravond. Tot mijn verbazing zuchtte ze.
'Wat is er?, vroeg ik haar.
'Ben je soms blind, Audrey?,' was haar reactie
'Nee...,' zei ik verbaasd. Waarom vroeg ze dat? Had ik iets gemist?
Emma zuchtte nog een keer. 'Audrey, Audrey toch... Je vertelt net een heel verhaal over Rick en je ziet het nog niet?'
'Wat moet ik zien?'
'Hij vindt je leuk, Audrey!'
'Wie?,' vroeg ik verbaasd.
Emma sloeg haar handen voor haar gezicht in wanhoop. Maar ik had het nog steeds niet door.
'Rick natuurlijk!,' zei ze, alsof ik niet had geweten wat één plus één was.
'Rick?,' vroeg ik verbaasd. En toen begreep ik het. Hij was zo aardig, omdat hij me leuk vond. Emma had gelijk. Hoe had ik zo blind kunnen zijn?
'Ja, Rick.' Emma zag aan mijn gezicht dat ik het nu eindelijk doorhad.
"Niet te geloven...,' zei ik. Ik kon het niet geloven. Eerlijk gezegd had ik het al een wonder gevonden dat David en ik iets kregen en ik had gedacht dat ik hierna nooit meer aandacht van een jongen zou krijgen. Maar dat had ik dus mis.
Emma klopte op mijn rug. 'Het is niet erg, meisje, Maar herinner me eraan dat je een bril voor je verjaardag krijgt.'
Ik grijnsde. Ik was blij dat ze het begreep.
'Maar... wat moet ik nu doen?,' vroeg ik haar verward.
"Dat weet ik toch niet!,' zei ze. 'Ik ben geen relatie-adviseur in één van die tijdschriften.'
'Weet ik, weet ik. Maar... help me!' Ik was lichtelijk wanhopig over deze situatie.
'Goed dan. Maar verwacht niet te veel van mijn talenten,' grapte Emma. 'Vind jij hem leuk?'
Daar had ze een goede vraag! Vond ik hem leuk? Ik wist het eigenlijk niet. Ja, ik mocht hem erg graag. Maar of ik meer in hem zag dan een vriend, wist ik eigenlijk niet.
'Ik weet het niet,' antwoordde ik. 'Ik denk dat ik nog niet over David heen ben.'
'Goed. Maar je moet weten dat het onderhand wel tijd wordt,' zei Emma.
Dat deed pijn. Ik deed mijn best, maar het lukte om de één of andere reden maar niet.
"Begrijp me niet verkeerd, Audrey. Ik weet dat het moeilijk is, maar ik wil ook dat je je leven niet laat verpesten door een jongen die dat niet waard is.'
Zuchtend leunde ik op de collegebanken. Ik wist wel dat het tijd was om te gaan, dus ik liep naar de deur. Emma liep achter me aan.
'Je bent niet boos, toch?,' vroeg ze. Ik schudde mijn hoofd.
'Ik wilde alleen dat ik over hem heen kon komen. Het is echt heel moeilijk.'
We liepen over de gangen van de universiteit. Gelukkig was het rustig, want als de gangen vol waren met leerlingen kon je jezelf niet eens horen denken.
'Kom, we gaan naar jouw huis.', zei Emma. Aan haar stem kon ik horen dat ze al voor mij had besloten. 'Dan kopen we chocoladeijs kopen en een slechte film kijken.'
'Nee, alsjeblieft niet.', smeekte ik. Maar Emma sleepte me al mee en ik was bang dat dit meidenblad-cliché helemaal niets zou helpen.

Pfff, dat was een drukke vakantie, Wie zei dat je kon uitrusten in de vakantie? Nou ja, een nieuw hoofdstuk!