No reason is needed for loving - Nicholas Jonas - 16

[center]POV Nick [/center]

"Go Nick" toen liep ze het podium af. Ik staarde haar met open mond na, toen herpakte ik me en begon met de begintonen, "Yeah", en toen "Woah" ik herkende de stem uit duizende, het was Roxanne! Ik zou het beste van mezelf geven, alleen voor haar, maar waarom dit lied? Toen begon ze te zingen, prachtig te zingen.
I know this isn't what I wanted
I never thought it come this far
Just thinking back to where we started
And how we lost all that we are
Ze liep naar me toe, maar keek nog niet naar me.
We were young and times were easy
But I could see it's not the same
I'm standing here but you don't see me
I'd give it all for that to change
And I don't want to lose her
Don't wanna let her go
Ik kon alleen maar naar haar kijken , eindelijk zag ik haar terug.
Just standing out in the rain
I need to know if it's over, 'cause I would leave you alone
Dacht ze dat het gedaan was, dat ik haar echt had verlaten?
Flooded with all this pain knowing that I'll never hold her
Niet waar, Niet waar echt niet.
Like I did before the storm
Before the storm
Ja, voor onze ouders besloten dat het voor ons eigen goed was dat we elkaar niet meer zagen.
With every strike of lighten
Comes a memory that last
Ze zong dit recht uit haar hart.
And not a word is left unspoken
As the thunder starts to crash
And maybe I should give up

Just standing out in the rain
I need to know if it's over, 'cause I would leave you alone
Toen keek ze me eindelijk aan, en kwam ze vlak voor me staan.
Flooded with all this pain knowing that I'll never hold her
Like I did before the storm

Trying to keep the lights are going out
And the clouds from ripping out my broken heart
We always say
Ze plaatste haar hand op mijn hart.
A heart is not a whole without the one who gets you through the storm
Just standing out in the rain
Knowing that's it really over, please don't leave me alone
Flooded with all this pain knowing that I'll never hold ya
Like I did before the storm

Yeah
Like I did before the storm
Het liedje was ten einde, ik gooide mijn gitaar zowat weg en omhelsde haar.

"Like I did before the storm". De laatste tonen stierven weg. Het publiek ging uit zijn dak, maar de einge die ik zag was Nick. We stinden met tranen in onze ogen naar elkaar te kijken, toen gooide Nick zijn gitaar weg en omhelsde me. Als het kon liet ik hem nooit meer los. Toen fluisterde hij in mijn oor, "Het is niet voorbij,echt niet" en hij liep samen met mij het podium af.
We liepen door, negeerde de verbaasde, starende blikken,"Geef me 5 minuten" zei Nick tegen zijn broers. Hij trok me naar de kleedkamers. Ik deed de deur dicht. Nick had zich met zijn rug naar mij gedraaid. "Dacht je echt dat het uit was," Ik hoorde hoe gekwetst zijn stem was, "want dat was en ishet niet, ik hou te veel van je om weg van je te blijven en deze keer houdt niemand me tegen." Hij draaide zich om en liep naar me toe. Het enige wat ik eruit kreeg was"Ik hou van je" dat was voor hem genoeg en eindelijk na een jaar van verdriet voelde ik zijn zachte lippen op de mijne, het was waarschijnlijk onze heftigste kus van al, zodra we elkaars lippen voelde verloren we compleet de controle. Nick duwde me lichtjes tegen de muur en ik sloeg mijn benen rond hem. Zo stonden we daar even,tot de deur openging en Joe, Kevin en Jenny binnenkwamen. We maakten ons vlug los uit onze omhelzing."wow", "wow" iets anders konden we niet zeggen. "Let vooral niet op ons hoor en NIck, binnen 10 sec terug op het podium" zei Kevin en ze liepen terug naar buiten, Nick trok me mee en volgde de rest.