019

''uhm nou ja'' zij daan zachtjes ''oh wat leuk dus dit is het meisje waarom je bleef ''Hallo meis welkom bij de familie hoor'' zij zijn moeder ''nou uhm dankje'' ''nu we dat gehad hebben zullen we gaan eten'' zij mijn moeder ''ja dat lijkt mij een goed idee'' zij daan. onder het eten ''maar Isa waar ken je daan van en hoelang ken je hem al?'' ''ik kende daan al van mainstreet maar heb hem 3 of 4 dagen geleden ontmoet in de gang'' ''Oh ok was je fan van mainstreet?'' ''ja Isa is een hele grote van van mainstreet ze zit altijd achter haar computer op twitter foto's van jullie te kijken en schrijft over hun in haar dagboek'' zij Tom oh ik kan wel door de grond zaken en ik denk dat ik net zo rood werd als een tomaat ''ja Isa was een fan leuk he, dus dan kan ze mee naar de live show zaterdag'' ik keek snel omhoog en begon te lachen mainstreet live zien dat was toch wel waar elk meisje van droomde of niet dan. ''ja van mij mag ze mee als het van haar ouders mag?'' ''mam pleas mag ik mee'' ''alleen als je voortaan wel gelijk zeg dat je een vriendje hebt en dat we het niet weer hoeven te horen van Tom'' ''ja is goed''
- een paar dagen later -
''hier is nou waar wij zometeen gaan zingen in de finale Isa'' ''Wauw ik vind het echt leuk dat ik mee mocht daan'' ''ja je bent nu mij vriendin dus dat is best logisch'' daan wilde je een kus geven maar toen kwamen Owen en Alessandro ''oh daan wat zie ik nou heb jij een chikie'' ''Ales dit is Isa'' ''hoi zeg wat vind je nou zo leuk aan daan'' ''alles hoor'' zij Isa lachend ''maar ik denk dat ik nu maar ga het gaat zo beginnen ik wil niks missen'' ''ok liefje zie je straks weer'' ''ja ik hoop dat je wint'' zij isa en gaf daan snel een kus, en liep weg ''liefje mwah mwah mwah'' zij Owen.
- een uur later kwam de uitslach -
twee keer de 7 punten en een keer 12 isa zat daar helemaal verbaasd op haar stoel Daan had niet gewonnen. ze rende naar hem toe en gaf hem een knuffel ''sorry dat je niet hebt gewonnen je was echt heel goed'' ''ach ja volgende keer beter'' zij hij en het was niet jou schuld en liep zomaar weg