No reason is needed for loving - Nicholas Jonas -13

Jenny POV
Een maand ging voorbij en 14 november kwam steeds dichterbij, ik wist nog niet hoe ik het ging regelen. Ik hoopte dat Nick haar ook nog graag zag. Al was ik er vrij zeker van dat dat was. Als ik de foto’s van dit jaar en dat van een paar jaar geleden bekeek… hij lachte nog wel in de camera maar zijn ogen lachten niet mee, ze hadden hun glans verloren. Dat zag ik ook bij Roxanne. We werkten nu al een paar maanden in het Sportpaleis en het beviel me wel. Mijn job was om de artiesten op tijd het podium op te sturen. Roxanne kwam altijd nauw in contact met de artiesten. Zij had zo meer een “ik ben de artiest en jij doet wat ik zeg” baantje, maar ze deed het graag. Zo kon ze haar gedachten verzetten, want ben maar zeker, je moet er je hoofd bij houden.

Roxanne POV
“ Mensen, waar vind ik in godsnaam een sandwich met kreeft, salade en gerookte zalm?” Ik stond een beetje onder stress omdat dat kreng van een Britney Spears zo nodig een “speciaal” broodje moest hebben. Ok, de klant is koning en je zou denken 1 broodje is toch niet zo erg, maar je wilt niet weten wat ze nog allemaal gevraagd had. “Op de hoek van de Kapelstraat is een broodjeszaak, ze zijn zo’n vragen al gewoon.” …” Thanx Dan”. 15 minuten later was ik terug met madame haar broodje.
01.00 u.
Ik stak de sleutel in het sleutelgat en deed de deur open (wat een logica). Eenmaal in mijn kamer ging ik met een zucht op mijn bed zitten. Ok, ik moest late uren doen enzo, maar ik had het ervoor over. Alles was beter dan mijn gedachten te kunnen laten afdwalen naar Nick. Over een week zou ik hem terugzien, ik verlangde er zo hard naar hem te omhelzen, te kussen, om gewoon bij hem te zijn. Ik wist niet hoe hij zou reageren, maar ergens hoopte ik dat hij mij net zo hard mistte als ik hem.

Depressief all over it
the end is near