No reason is needed for loving - Nicholas Jonas - 8

“Wanneer komt HSM uit?”…“ik weet niet, denk deze zomer ergens” Jullie waren ondertussen in de tuin gaan zitten omdat het zo’n mooi weer was. Je keek naar het zwembad en de trampoline en dacht terug aan de jongens en hoeveel plezier jullie hadden gehad. Je voelde je ogen weer nat worden en dacht vlug aan iets anders. “Rox” Jess keek je aan “als het echt te moeilijk wordt om nog verder te vertellen dan moet het echt niet hoor’ ze had je tranen dus opgemerkt. Je zette je recht en vermande je, “Ik heb al veel verteld, het zou stom zijn om je nu niet alles te vertellen, het zal wel lukken. Het zit er trouwens al veel te lang en als ik het nu niet verteld had… ooit zou ik het toch eens moeten vertellen aan iemand.” Jess keek je aan en omhelsde je. “Oh, meisje toch, ze moeten jouw wel iets ergs aangedaan hebben” ze duwde je een beetje van haar af en veegde je tranen weg “ Jess de superpsychologe luistert” Je moest even lachen en begon dan terug.


De dagen na dat we het liedje hadden geschreven hingen we vaak bij elkaar. We gingen wandelen in het park, maakten muziek, Nick leerde me nog wat bij op mijn gitaar. Ik hing ook rond met Joe, Kevin en Frankie maar ze hadden precies wel door dat ik heel graag bij Nick was. Het was 2 weken na ons liedje, we zaten met heel de bende op de trampoline rond te springen en spelletjes te spelen. We zaten elkaar wat te duwen. “Rox pak aan” ik kreeg een flinke duw van Kevin en viel neer. “Héé das niet eerlijk, je bent vele groter en ouder dan mij” je trok een pruillip. “Ocharme, ons klein kindje ligt op de grond” zei hij lachend en hij stak zijn tong uit. “Wie is hier het kleine kindje?” zei ik daarop. We dolden zo nog wat. “Kevin kom je even mee de boodschappen uit de auto halen,“ Denise stond over het tuinpoortje, “ ok mam” Kevin ging weg. “Joe gaan we iets anders doen” Frankie had Joe al half af de trampoline getrokken eer hij kon antwoorden dus die waren ook al weg, bleven ik en Nick nog over. “Toen waren we nog met 2” zei Nick “je meent het, ergens in dat kopje van jou zitten dus toch hersenen” zei ik lachend. “oh, mevrouw denkt dus dat ze het beter weet” Nick kwam op me af. “Ja, eigenlijk wel” ik deed een stap naar voor .“En waarom denkt mevrouw dat?” Nick deed ook nog een stap naar voren “eh…” we stonden nu vlak voor elkaar, en hij keek recht naar mij en ja ik keek dus recht in zijn ongelofelijk mooie bruine kijkers, ik was even van mijn stuk gebracht en kon niet direct meer antwoorden. Nick legde zijn arm rond mijn heup en ik mijn handen op zijn schouders. “Zo daar zitten de tortelduifjes dus” Kevin kwam terug naar buiten, we deden vlug een stap uiteen en kwamen van de trampoline. “Roxanne kom eens” mijn moeder riep me. Ik keek nog even naar Nick die daar maar een beetje stond te staan. Op hetzelfde moment riep Denise dat Nick ook moest komen. Ik ging naar mijn moeder “Roxanne we moeten eens praten, over nouja, jij en Nick” ze keek even naar me “ over mij en Nick?” ik was een beetje verbaasd. “Ik weet, eigenlijk iedereen in dit huis ziet dat jij en Nick nogal close met elkaar omgaan. Ik wil me niet moeien maar, ik denk, en ik heb het er met Denise over gehad dat als jij en Nick ‘iets’ zouden hebben met elkaar, nou”. Ze kwam niet zo goed uit haar woorden, “als jullie dan afscheid zouden moeten nemen, het geen goed zou doen voor jullie allebei, wat ik wil zeggen is, een relatie zou nog eens erg gecompliceerd kunnen worden. Als hij terug naar Amerika moet. Je gaat er kapot van zijn Roxanne, dat weet ik nu al.” Mijn mond was ondertussen opengevallen van verbazing, ik deed hem vlug terug dicht “dus eigenlijk komt het erop neer dat jij mij verbiedt van iets met hem te hebben. Niet dat ik dat wil hoor, we zijn alleen maar goede vrienden” in mijn achterhoofd wist ik dat het niet waar was. Ik rende naar mijn kamer, Nick zou waarschijnlijk net hetzelfde te horen krijgen op dit moment, van hem wist ik het niet. Maar voor mij was het duidelijk ik was absoluut en onvermijdelijk verliefd op Nick Jonas, waarschijnlijk de populairste gast van heel Amerika. Ik hoorde de deur achter me opengaan. “Heeft jou moeder je ook gezegd dat we geen relatie kunnen hebben” ik draaide me om. Nick stond tegen de deur “ja”. “ Niet dat ik een relatie wil hebben ik bedoel, ik vind je leuk enzo, maar niet. Ik bedoel gewoon als beste vrienden.” De woorden sloegen in als bliksem in een boom, hij houdt dus niet van mij zoals ik van hem dacht ik. “Nee, ik ook niet, je bent mijn beste vriend, niets meer” ik perste de woorden eruit.
Na dat gesprek was er, hoe zal ik het zeggen, we meden elkaar zowat. Aan tafel en ergens anders keek de ene wel naar de andere, maar zodra hij merkte dat de andere ook keek, draaide we vlug onze hoofden. Zo ging er een week voorbij, ik snakte ernaar om gewoon bij hem te kunnen zijn en te praten zoals vroeger. Als er niks ging gebeuren zou ik hem op een gegeven moment is kunnen vastscharen en hem vol op zijn bek zoenen, zo hard verlangde ik er dus naar om terug bij hem te zijn. En ik was blijkbaar niet de enige die er zo over dacht, zowat 2.5 week verder gebeurde er dit: ik wandelde van de badkamer naar beneden toen ik in mijn kamer werd getrokken door niemand minder dan Nick “Heej, wat” ik kan niet verder praten aangezien hij ineens zijn hand op mijn mond legde “Sorry, dak je genegeerd heb, en ik ben der ook achtergekomen dak meer voor je voel, het was allemaal gelogen wat ‘k gezegd had toen onze moeders met ons gepraat hebben. Maar Roxanne ik zie je echt echt graag…” hij keek me even aan.
1 seconde, mijn gevoel nam het over van mijn hersenen.
Volgend moment.
Diep in de ogen kijken…
En dan drukte ik mijn lippen op die van hem.
Zo bleven we even staan, die zoen ging naar een tongzoen.
Tot ik hem zachtjes wegduwde: “ …Adem…nodig”.