No reason is needed for loving - Nicholas Jonas - 6

We babbelden nog even voort over toen we 4 waren.
Hij geeuwde “ ik weet niet wat jij gaat doen maar ik ga slapen” …” ik ook” hij bleef echter nog even rechtzitten en keek naar me. “Wat zit je zo te zien?” …” niets, laat maar” hij boog zich naar me toe en gaf me een zoen op mijn wang “slaap wel” en legde zich neer.
Ik legde me ook neer en streek even met mijn hand over de plaats waar Nick mij een zoen had gegeven. O o, o, had ik gevoelens voor hem? Ik wist het niet, het was waar we hingen veel samen rond. Maar was hij ook op mij? Misschien wel, er waren wel een paar reden dat hij op mij zou kunnen zijn, maar waarom zou HIJ, een superster op een gewoon meisje als mij kunnen vallen? Maar ok eerst de reden, 1: Als we gingen slapen legde hij (on)bewust altijd zijn arm rond mij (niet dat ik dat erg vond) 2: hij hing altijd in mijn buurt rond (dat vond ik ook niet erg) en 3: om de een of andere reden was hij altijd het slachtoffer als Joe mij plaagde (zoals dat ene voorval met het zwembad). Voor ik verder kon zitten tobben bewoog Nick zich, hij was duidelijk aan het dromen. Hij mompelde een paar dingen en toen zei hij klaar en duidelijk “Roxanne”. Hij bewoog nog even en legde toen zijn arm over mij. Wacht eens even, hij zei MIJN naam? Het volgende moment … rood, rood, rood. Vanaf dat moment lag ik heel de tijd te woelen, uiteindelijk viel ik in slaap. Ik begon te dromen. Over 2 vierjarige kindjes die samen aan het spelen waren, mijn droom veranderde, het waren nog steeds 2 kleine kindjes maar nu waren ze beide aan het wenen, het was duidelijk dat ze afscheid moesten nemen van elkaar, het was ook duidelijk dat dat ik en Nick waren. “Rox, je mag niet meegaan, je moet hier bij mij blijven!” …” Ja, maar dat gaat niet, want mama en papa kunnen hier niet blijven”. Jullie gaven elkaar een knuffel, als het kon zouden jullie elkaar nooit meer loslaten. Je ma en pa trokken je los van Nick en je ma nam je op, je begon nog harder te wenen. Nick was rond het been van je ma gaan hangen. Denise trok hem weg en hij begon ook luidkeels te snikken…
Ik werd met een schok wakker, de droom had heel echt geleken, net een flash back. Ik keek naar Nick en begreep binnen de seconde dat we de zelfde droom hadden gehad. We lagen namelijk helemaal tegen elkaar en hij had zijn armen zo stevig rond mij en ik de mijne heel stevig rond hem. Onze gezichten waren nat van de tranen. Op dat moment deed Nick zijn ogen open “ had jij…?” .. “Ja, ik had ook die droom”. “Wow, dat was… raar, ik bedoel, ik heb precies niemand ooit zo hard gemist” hij veegde met zijn hand de tranen van mijn gezicht. “ We hadden wel op 1 maand een hechte band gekregen he” ik keek naar hem. “ En der is precies niets van verloren gegaan”. We gaven elkaar een dikke knuffel, en bleven zo nog even liggen.
Ik was er op dit moment zeker van dat niemand onze band ooit zou verbreken.

“Roxanne Verdoren, jij gaat mij toch niet vertellen, dat jij en Nick een relatie hebben gehad of hebben?” Jess keek je aan, je boog verdrietig je hoofd, dat deel zal je nog wel horen Jess, dat zal je nog wel horen. Je deed je best om je tranen te verbijten, en vooral niet te hard te denken aan wat er een paar maanden later gebeurd was.