Part four.

De volgende dag fietste ik naar het huis van Ivy. Ik wist niet of er eigenlijk wel IEMAND om haar gaf dus voelde ik me geroepen om haar te bezoeken. Misschien was Tessa er ook wel. Op haar ouders hoefde Ivy in ieder geval niet te rekenen. Hopelijk was ze wakker en ging alles goed. Ik zette mijn fiets tegen het hek aan en wou mijn pas inzetten naar het looppad tot ik vol verbazing bleef staan. Ik keek omhoog naar de grote villa. Het hele huis was bedekt voor met groene bladeren. Het leek net alsof er helemaal geen huis stond. Een klein beetje angstig probeerde ik de deur te vinden door mijn hand tussen de bladeren te steken maar ik trok al gauw mijn hand terug toen ik alle doorns voelde prikken. Ik zette weer een stap naar achter. Hoe was dit gebeurt? Bladeren groeiden toch niet zo snel? Niet binnen één dag ten minste. Ik beet even op mijn lip. Wat moest ik nou doen? Moeiteloos pakte ik mijn telefoon uit mijn broekzak en belde naar Ivy. Ik kruistte mijn vingers in de hoop dat ze op zou nemen, dat zou betekenen dat ze wakker was. Maar na een minuut lang naar een piep te hebben geluisterd gaf ik het op. Ze was nog niet wakker. Ze was nog steeds in een diepe slaap...

Ik weet nog niet zo goed hoe ik met dit verhaal verder moet xd volgens mij word ie heel kort...