*11* My dreaming dress

Als iedereen klaar is rijden we in mijn gekleurde auto naar mijn huis. Het is raar, het lijkt alsof ik mijn geheugen nooit kwijt ben geweest. Ik weet nog precies wat ik eerst was. Een meisje die heel erg verlegen naar haar eerste bal ging. Met zorg heeft ze haar jurk uitgekozen bang om uitgelachen te worden, want ze wordt altijd eigenlijk uitgelachen omdat ze de slimste is. Ze is door geen jongen gevraagd en heel nerveus. Als ze binnenkomt in haar paarse jurk kijkt iedereen haar betoverd aan alle jongens staan met hun mond wagenwijd open. De ''coole'' meiden komen naar mij toe en doen net alsof ze mijn beste vriendinnen zijn. Ik duw ze opzij en de baas beland recht in de punch. Ik loop recht naar mijn echte vrienden. En vraag zullen we gaan dansen. Ze zijn verbaasd, waarom ik nou naar hun kom, maar toch heel trots. Ik bedenk me nu dat het de mooiste avond van mijn leven was. Vooral omdat ik het meisje dat me altijd het meeste pestte haar verdiende loon had gegeven. En nu is zij mijn beste vriendin: April. We kunnen altijd ongelooflijk lachen. Ik ben benieuwd waar ze nu is. Ik herinner me nu dat ik Marc altijd al leuk heb gevonden. Ik kijk stiekem door mijn achteruitkijkspiegel en zie dat hij muziek aan het luisteren is. Hij is zo leuk zucht ik zachtjes. En dan zie ik mijn huis. Eindelijk thuis.