Chapter 4

Zijn stem was hemels. Terwijl hij zong was alles wat ik kon doen naar zijn lippen staren. De manier waarop ze bewogen terwijl hij de woorden zong. Mijn starende blik daalde langzaam af naar beneden, naar zijn vingers, elk een akkoord makend, bewegend over de snaren van zijn mahonie houten gitaar. Langzaam ontmoette zijn ogen de mijne. De laatste zin kwam er aan, en alles wat hij kon doen was terug staren.
Hij sloeg het laatste akkoord aan en legde zijn gitaar aan de kant, en liet nog niet los van mijn starende blik. ''That was amazing'' ik kon eindelijk weer normaal ademen, en laat me doordringen wat er net was gebeurd. ''Thank you'' hij staat op om zich naast mij te plaatsen. ''That was actually amazing'' lach ik breed, ik zat nog steeds vast in een kleine trans. ''It means a lot to me, you know, for you to give your opinion'' hij haalt zijn schouders op, en legt dan zijn hoofd op mijn schouder en drukt me tegen zich aan. Ik sla mijn armen om zijn romp, hopen dat hij nooit los zou laten. Ik voel me veilig bij hem, hoe was het mogelijk, ik ken hem nog maar 3 dagen.. Maar wat er ook aan het gebeuren is met me, het voelt goed.

''Yesterday was great, I really enjoyed your singing'' glimlach ik, als ik tegen George praat vanuit mijn telefoon. 'I'm glad you liked it! I never really sing to anyone so you've had a treat there'', hij grinnikt, zijn stem kietelt mijn trommelvlies. ''What, so no one has actually heard you sing before?'' Vraag ik verwonderd. ''Yeah, they have, but i don't tend to just randomly burst out with a song'', hij grinnikt weer. Ik giechel met hem mee tot hij me vertelt dat hij moet gaan. ''But give me a ring later if you hear anything from that bookshop man! Bye!'' zegt hij, daarna hangt hij op. Ik zucht als ik terug op de sofa plof. Er was duidelijk iets tussen mij en George, maar ik kon gewoon niet lokaliseren wat het was. Het is als water, het is er, maar je kunt er niet naar grijpen. Op mezelf wonen is meestal best wel saai. Als het regent, heb ik niets beters doen dan daar gewoon zitten. Ik zou televisie kunnen kijken, maar dat gaat vervelen na een tijd. Ik zou mijn laptop kunnen pakken, maar daar is niet veel op te doen. Toen ik 16 was, zijn mijn ouders verhuist naar Amerika. Ik zou met hun mee gaan, maar met oma haar gezondheid ging het niet goed, dus besloot ik dat het het beste was als ik hier bleef om voor haar te zorgen. Een jaar later overleedt ze. Ze kwamen er achter dat ze kanker had. Ik wil nooit meer zoiets meemaken als dat. Ze had al haar geld achtergelaten voor mij zodat ik me dit kleine, knusse appartementje kon permitteren.
Ik kon het niet aan om in het huis te blijven waar zij ooit had gewoond, het bracht te veel herrineringen met zich mee, en ik wist dat alles daar me aan haar zou doen denken. Ik verkocht het huis en kreeg er geld voor. Al dat geld staat nu veilig op de bank waar ik het nauwelijks aan raak behalve voor noodgevallen. Ik sprong op toen de huistelefoon ging. Ik keek er vragend naar, alsof er iets verwarrends aan is. Ik nam op en hield de telefoon bij mijn oor ''Hello?'' zeg ik, met mijn stem die zichzelf probeert te componeren. Het is heel zeldzaam dat ik een telefoontje krijg via de huistelefoon. Als hij ooit ging, was het van mensen die me iets probeerden te verkopen, of mijn ouders die me 1 keer in de 2 weken bellen, aangezien de telefoonrekening zich op zou stapelen als ze vaker zouden bellen. ''Hello, is this Arianna Rayne?'' een bekende stem echoed in mijn oor. ''Sure is'' zeg ik. ''Hello, this is Mr Thomas from the new bookstore in town! I've just rang to say you've got the job! You can start January 5th 2012! Have a nice day!'' zegt hij zangerig en hangt daarna op. Ik staar even naar de telefoon, maar deze keer verbijsterd. Ik heb de baan. Ik heb de baan! Ik plaats de telefoon in de oplader en dans door het huis, mijn hart klopt als een gek. Ik pak mijn mobiel snel en sms George. ''I GOT THE FREAKING JOB! I GOT IT! <3 XXXX

___________________________________________________________________________________________________________________

Dit is Arianna