002

Draco was veranderd, ik kende hem nog van toen ik jong was. Onze blikken kruisden, hij beledigden me niet zo als vroeger, met het woord "mudblood". Hij keek me alleen pijnzend na, misschien herkende hij me maar wist hij niet meer wie ik was. Zijn vader daar in tegen keek me vuil aan. 'Hallo.' zei ik en glimlachte, alleen maar om zijn vader te vervelen. Ik liep verder naar mijn kamer en opende de kamer, ik keek in het rond. Vergeleken met mijn kamer die ik thuis had was dit saai en somber. Mijn kamer fleurig en er stonden allemaal leuke spulletjes, maar ook veel foto's van mijn familie en vrienden. Jammer genoeg wilde mijn familie niks meer met ons te maken hebben omdat ik een heks bleek te zijn. Gelukkig hadden mijn ouders het wel geaccepteerd, en me zoveel proberen bij te brengen over de toverwereld. Ik mistte thuis en het gevoel van vertrouwen en gezelligheid. Ik mistte de geur van de appeltaart in de oven en de koffie die mijn vader altijd dronk. Ik mistte zelfs de geur van de regen die altijd binnen kwam via een lek in het dak op mijn kamer. Ik zuchtte, hier had ik niks aan, ik kon niet terug naar huis, want het was afgebrand en mijn ouders zijn er ook niet meer. Dan zal mijn thuis nooit meer het zelfde zijn, alleen als mijn ouders er weer waren. Maar dat was zowat onmogelijk, alleen met de Resurrection stone, die ik niet bezat. Ik pakte mijn tas en stopte daar wat geld in en nog wat meer spullen. Ik voelde de wand die ik had gevonden in mijn broekzak prikken. Ik haalde hem eruit en keek ernaar. Ik gebruikte altijd deze, want ik heb zelf nooit een wand gehad. Tot mijn spijt, maar nu ik naar Hogwarts wilde, kon ik mijn eigen wand halen. Ik moest nog wel eerst vragen of dat ik nog wel werd toegelaten op Hogwarts, ik was drie jaar te laat. Diep in mijn gedachte verzonken keek naar de wand, naar de vorm, bewerking, de runen die er in gegraveerd waren. Ik hoorde voetstappen, ze werden steeds luider. Ik draaide me om, daar stond Draco. 'Malfoy.' zei ik en keek hem vragend aan, wat deed hij hier. 'Avalon Yue, nu weet ik het weer, waar was tje och, ik dacht dat jij ook naar Hogwarts ging, zo'n drie jaar geleden. Of durfde je niet op te komen dagen omdat je een "mudblood" bent.' sneerde hij, ik wist weer dat ik hem niet bepaald aardig vond. 'Dat gaat jou niks aan, waarom ik niet op school was. Ik bedoel waarom wil jij dat weten. En waarom praat je überhaupt tegen mij, ik ben toch een "mudblood", als je daar tegen praat is dat toch een schande voor de Malfoy's ' zei ik vuil en lachte bitter. Ik pakte mijn tas en wilde weg lopen uit de kamer, maar Malfoy hield me tegen. Hij probeerde weer eens stoer te doen, ik zuchtte. 'Yue, ik weet wat er is gebeurt de laatste drie jaar en als je nog één zo'n opmerking maakt, dan...' 'dan vertel je het je vader, dat weet ik Malfoy. Tot nu toe heb je het nog nooit gedaan, misschien ben je toch wel beter dan ik dacht.' zei ik en duwde Malfoy de kamer uit en deed de deur achter me dicht en op slot. Ik liep weer richting de trap naar beneden terwijl ik Malfoy op mijn hielen had. 'Malfoy ik zie je nog wel een keer, dag!' zei ik en holde de trap. Oliver stond er een beetje ongeduldig te wachten, wat ik hem niet kwalijk nam. 'Wat moest Malfoy van je?' vroeg hij en keek lichtelijk geirriteerd. 'hij moest weer eens vervelend doen.' zei ik en zuchtte. 'Kom dan gaan we.' zei hij en pakte mijn hand vast. 'hoe gaan we daar dan heen?'vroeg ik hem. 'verschijnselen.' zei hij ofdat het de normaalste zaak van de wereld was. Dat zou ook best kunnen, ik had de laatste drie jaar ook niet veel mee gekregen van de buitenwereld. 'Sluit je ogen, anders wordt je dadelijk misselijk.' commandeerde hij, ik luisterde en sloot mijn ogen. Ik voelde een raar gevoel in mijn buik, het leek net of dat ik werd mee getrokken aan mijn navel. Ineen keer stonden we op een groot veld. Met een uitzicht op de camping bij het quidditch toernooi. En iets verderop stond het grote stadion, waar - zo ik begreep van Oliver- Ierland tegen Bulgarije ging spelen. Oliver trok me mee naar de camping, hij ging me aan zijn vrienden voorstellen. Zij hadden een tent hier ergens staan, geen idee hoe Oliver die ging vinden in de tenten massa die hier stond. 'Oliver, hoe wil je hun vinden.' vroeg ik hem. Hij keek me aan of dat dat het domste wat ik ooit had gedaan. 'wat?' vroeg ik verontwaardigd. Ik keek langs hem af en zag een groep jongeren die volgens mij half dronken waren en allemaal zwerkbal spullen bij zich hadden, stonden als gekken te dansen. 'uhm, ik weet niet wat ik hier van moet vinden.' Zei ik en keek het groepje jongeren (waarschijnlijk, eigenlijk overduidelijk) gek aan. 'Oliver!' gilde het groepje en stormde op hem af. Ik werd hier half geplet omdat ze Oliver probeerde te knuffelen. Maar Oliver was zo dom om mijn hand niet los te laten. 'En wie is deze mooie dame, wiens Oliver's hand vast heeft.' zei een jongen, die ik totaal niet kende. Wat misschien ook totaal goed was. 'Dit mates, is een vriendin van mij, met de naam: Avalon Yue.' zei Oliver plechtig, of dat ik een godin was. Dit zou wel eens vaker kunnen gebeuren met Oliver in de beurt.