Chapter 4

Ik neurie zachtjes een liedje terwijl ik lichtjes aan Alexa's haar friemel. 'Je hebt leuk haar.' grinnik ik. Ze lacht. Opeens staat ze op. Ik schrik ervan en denk bij mezelf of ik iets verkeerd heb gedaan. 'He..het is al laat. Ik moet gaan.' zegt ze met een lichte angst in haar stem. 'Blijf nog even.' ik pak haar vast aan haar pols en probeer haar terug te trekken. 'Nee Theodore, het kan echt niet!' 'Wat is er dan?' Ik sta op en ga tegenover haar staan. Ze zucht. 'Ze hebben een ander plan voor de aanval.' zegt ze. 'Wat bedoel je met een ander plan?!' vraag ik haar streng. 'Ze willen de ziekenboeg verrassen.' Ik stap achter uit. 'Bedoel je dat Ayla in gevaar is?' 'Ja, ze gaan alle dokters en zusters aanvallen zodat jullie niemand meer kunnen genezen.' Er volgt een stilte. Ik draai me om en begin het bos uit te lopen. 'Theodore, alsjeblieft wacht even.' 'Waarom had je dit niet eerder verteld?' vraag ik woedend aan haar. 'Ik...' Ze maakt haar zin niet af en kijkt naar haar voeten. 'Nou?!' 'Ik wilde je niet in gevaar brengen, ik wist dat als ik dit zou vertellen je erheen zou gaan. En als iedereen het gebouw zou verlaten, en dus niemand er zou zijn tijdens de aanval, zouden ze iemand gaan verdenken die over het plan heeft verteld.' snikt ze zachtjes. Ik trek haar naar me toe en sla mijn armen om haar heen. 'Het komt wel goed.' fluister ik. 'Ik moet nu gaan.' ik laat haar los en vertrek uit het bos. Ik probeer zo snel mogelijk naar de ziekenboeg te rennen. Plotseling bedenk ik me wat. "Als ik dit nou ga vertellen, komen ze achter mijn geheim." Ik staar voor me uit en probeer wat te bedenken. "Uhm, wat nou als ik dit gehoord zou hebben van 2 demonen die tegen elkaar aan het praten waren in het bos?" Ik aarzel even en loop het bos uit richting de ziekenboeg.
Ik doe de de deur open en zie Ayla in het gangpad staan terwijl ze wat dossiers aan het bekijken is. Ik doe de deur achter me dicht. Als ze de deur hoort dichtgaan kijkt ze op van het papier. Ze kijkt verrast. Dat komt waarschijnlijk doordat ik hier bijna nooit kwam. Ik vond het nooit prettig om in een ziekenboeg te komen. 'Ayla,' zeg ik kalm, 'we moeten praten.'