001~
~Sophie Abbie Smith POV
Het is vrijdag en school is over. Ik haast me naar de deur en ren door de hal naar de kapstokken, hijgend kom ik aan en voel ik mijn hart in mijn hele lichaam bonken, ik wil weg, ik wil naar huis, geen idee wat ik daar ga doen, maar ik heb het wel op school gezien vandaag, nadat ik merkte dat mijn beste vriendin Cher niet op school kwam opdagen en dat we onverwachtse toetsen hadden.
Ik laat mijn schooltas naast me vallen en ik zoek mijn jas in de -prop volle- kapstok, na een aantal mooie jassen aan de kant hebben geduwd wil ik het op geven, maar dan herken ik gelijk een bruine leren mouw van het vertrouwde jasje, die achter ene zwarte jas uitsteekt, So there he is. Zucht ik, ik haal hem van het haakje en ik trek hem aan, de geur van thuis vliegt in mijn neusholte, met ogen gesloten en een lichte grijns komt op mijn gezicht.
Met een grijs op mijn gezicht trek ik de rits dicht en til ik mijn tas van de grond en loop ik richting de deur naar de trap, ik kijk nog even achterom en ik zie Jade met haar jas te ruziën, ik lach en gelijk kijkt ze om.
Were you laughing at me for a long time? Zegt ze en ik loop op haar af, de deur hoor ik dicht gaan als ik mijn rug ernaar toe keer, ik loop op Jade af en ik sla mijn armen om haar heen. I'm gonna miss you. Zeg ik als ik mijn armen om haar hals heb geslagen en mijn hoofd liet rusten op haar schouder. You're only there for a week to your aunt in London, its not so bad, I would like to go to London. Zegt Jade en ze laat me los, ik stap naar achteren en ze trekt een pruillip waarna we beiden in de lach schieten Fun with starbucks. Zeg ik als ik me bedenk dat zij gewoon moet werken.
I go sweetheart, I hope you survive it with work, I speak to you later. Zeg ik en ik druk een kus op Jades wang en ik loop weer terug naar de deur, ik werp nog een blik terug naar Jade die weer met haar rits moeite heeft. Bye Jade..
Reageer (1)
Klinkt leuk, nog lekker mysterieus waardoor je door wilt lezen.
1 decennium geleden