{Narnia}When two enemies fall in love [One hundred and seventy-two]

Zand plakte bij haar mond en ze moest even kuchen door het gewicht dat op haar lag.'Selena..gaat het?'vroeg Peter,zijn haar helemaal nat door het zweet. Ze keek op, om zijn gezicht te zien maar haar blik viel op iets anders. Een Telmarijn richtte zijn zwaard weer op hem en grijnsde zijn blikkerende tanden bloot. 'En wie hebben we daar,'zei hij met het typische spaanse accent. Peter sprong op, en zocht naar zijn zwaard, tot hij tot de conclusie kwam dat de Telmarijn er met zijn voet op was gaan staan. Hij keek naar Selena. 'Boog..nu,'zei hij fluisterend. Maar een andere Telmarijn trok die ruw uit haar handen.'Hoge koning Peter,'zei diezelfde Telmarijn grijnzend. De andere greep Selena vast, zodat ze nergens heen kon.'Natuurlijk doet hij weer mee. Oeps, zwaardje weg?'Peter keek wanhopig naar zijn zwaard, maar wist dat als hij het pakte, ze hem zowieso neerstaken.Alhoewel, dat gingen ze toch doen. Hij kon het proberen met zijn voet, maar neen, dat zou hij eveneens òòk direct merken. Zijn hersenen werkten op volle toeren. Neen, zei hij tegen zichzelf, niet dood. Niet nu in de oorlogen, niet met Selena erbij, toch niet op deze manier. Het plannetje mòet uitgevoerd worden. En hij hoopte dat iemand hen zou zien. Hij sloot zijn ogen en het Telmarijnse zwaard prikte tegen zijn borst. Hulp, hulp.. Opeens voelde hij het zwaard niet meer. Was hij dood? Neen, een grauw weerklonk en Selena begon met gillen en drukte zich tegen hem aan; ze was los. Snel opende hij zijn ogen en zag Cedric die op de Telmarijn was gesprongen hem bruut vermoorden, Alicia de andere. De vampiers waren gekomen, ze kwamen hen helpen en net op het juiste moment.'Gaat het?'riep Edmund die naar Peter en Selena keek, en terwijl een vijand op de grond schopte met zijn voet.'Kom mee,'zei Peter tegen Selena en probeerde haar mee te trekken naar een plek waar niemand hen zag. 'Neen,Peter!'Selena liep half strompelend mee,'Wat doe je nou? We kunnen de rest niet in de steek laten!''Dat doen we ook niet,'zei Peter die ervoor zorgde dat niemand hen zag.'Jawel,'jammerde Selena,'Iedereen is daar. Jouw broer en zus en mijn broer en onze vrienden.Ik wil niet..''Selena,'zei Peter ernstig,'Kijk!'Hij wees naar de vechtende mensen. Susan schoot zo snel als ze kon haar pijlen af en Caspian, hij vocht zich naar Glozelle toe. Edmund wilde naar Daniël en moest soms mensen op de grond schoppen. Ook wilde hij Bella terwijl beschermen maar zij liet dat niet toe. Iedereen die ze kende, was daar aan het vechten. Voor Narnia, maar even goed voor zijn of haar leven.'De vijand is met teveel,'zei Peter en slikte,'Wil je helpen of niet?''Ja,'zei ze en keek hem aan,'Natuurlijk wil ik helpen.''Wil je dan luisteren?''Ja,'zei ze met een opeens luidere stem,'Vertel het snel.''Wel..'