"I missed you"

Stef;

Dromerig kijk ik door het kleine raampje van een vliegtuig. Binnen een paar uur zou ik ze weer zien. De liefde van mijn leven. Ik miste haar heel erg. Een paar jongens van mijn klas pestte me zelfs omdat Lilly in Canada woonde en dat ik zo niet aan mijn ‘behoeftes’ zou komen. Dit heb ik natuurlijk niet aan Lilly verteld. De eikel is het niet waard. ‘Dames en heren, we komen zo dadelijk aan in Toronto, Canada. Gelieve uw veiligheidsgordels om te doen.’ Ik klikte mijn gordel vast en bleef naar buiten kijken en keek hoe we steeds lager en lager vlogen. Het deed pijn aan mijn oren. Lilly zei me eens dat je dan op kauwgom moest kauwen. Natuurlijk had ik geen bij. Het vliegtuig schokte even toen we de grond bereikte, en ik zuchtte van opluchting ‘Dames en heren, wij zijn aangekomen in Toronto. Prettige reis nog.’ Dat zal er niet aan mankeren, dacht ik. Met mijn koffers liep ik door de hal en zag en heleboel mensen staan. Allemaal mensen die een papier vasthielden met een naam van iemand. Ik keek of ik Lilly nergens zag, Lilly is niet van de grootste en zal waarschijnlijk weer ergens vanachter staan. Na een tijdje kijken zag ik Lilly staan en zij mij. Ze had een papier vast waarop stond: ’Stef ♥’
Ik moest er erg om lachen. Ze rende naar me toe en ik nam haar op. Ik draaide haar een keer rond en zette haar toen weer neer. We zeiden niets, maar keken heel diep in elkaars ogen. Toen omhelsde ik haar weer. ‘Ik heb je zo gemist’ zei ze.
‘Ik jou ook.’ zei ik en ik kuste haar.