028 - inches

Pov : Madison

Ik heb me voorgenomen dat ik niet zal treuren om Niall. Met m’n EHBO-koffer loop ik achter de rest aan naar de klimmuur.
‘’Ga je meedoen?’’vroeg Andrew wanneer hij naast me staat en mijn blik volgt over de hoge muur heen. Ik knik moedig. Hij grijnst ‘’sinds wanneer ga jij sportief doen?’’. Ik steek m’n tong uit en leg de koffer op de grond.
Ik keek om me heen en zie Niall zijn klim uitrusting aan trekken.
Ik pak ook een tuigje en probeer me erin te hijsen. ‘’Zal ik je helpen?’’vroeg Andrew. Met m’n vingers probeer ik de gespen vast te rijgen. Ik knik ‘’als je wilt’’. Andrew komt achter me staan en trekt m’n tuigje strak aan.
‘’niet zo hard’’lach ik en gesp m’n benen vast. Ik keek naar Niall die snel wegkeek.
De kinderen gingen als eerste. Ik stond naast Niall in de tweede rij en keek naar de muur. ‘’Goed jullie zijn, Mike jij helpt Madison’’. Mike grijnst ‘’shure’’.
Ik rol m’n ogen en zie Niall zich klaarmaken voor de klim.
‘’ga jullie gang’’.
Niall begon te klimmen. Ik keek naar de figuurtjes en zet mn voeten erop en begin met klimmen. Wanneer ik bijna boven ben zet ik m’n vingers op een klimreep.
Ik voel hoe Niall’s hand de mijne vast houd. In een reflex laat ik m’n hand los en val ik naar beneden. Mike trekt snel het touw strak.
Met een paar centimeter van de dood te zijn ontsnapt sta ik op. ‘’Gaat het?’’vroeg Mike bezorgd. Met trillende handen maak ik mijn gespen los ‘’het gaat’’. ‘’Echt?’’. Ik knik en ga op het gras zitten.
Ik keek toe hoe Niall de knop aanraakt en voorzichtig naar beneden voor getrokken.
M’n zij voelt branderig aan. Ik doe m’n shirtje wat omhoog en zie dat de gesp in mn huid had gesneden. Een mooi streepje bloed druppelt naar beneden. Ik pak de EHBO-koffer en pak er de alcohol en doekje uit.
‘’gaat het?’’. Ik keek op en zie Niall op z’n hurken. Ik knik. Niall pakt de spullen van me over ‘’laat mij het maar doen’’. Ik trek m’n shirtje wat omhoog. Voorzichtig doet Niall het doekje met alcohol op m’n wond. Ik bijt op m’n lippen en keek weg. ‘’tis zo klaar’’. Ik knik en keek naar de bladeren van de bomen. Niall plakt er een pleister op ‘’klaar’’. ‘’bedankt’’mompel ik zacht en ruim de koffer weer op.
Wanneer Niall ziet dat Mike eraan komt gelopen loopt hij weer weg. Ik zucht en doe de koffer weer dicht. Mike kwam naast me zitten ‘’gelukkig heb ik snelle reactievermogen’’. Hij keek naar z’n hand wat helemaal rood was. ‘’doet t pijn?’’. ‘’een beetje’’. Ik pak mn fles met water en houd z’n hand vast. ‘’Dit verkoelt het een beetje’’. Zachtjes laat ik het water over z’n hand heen lopen.
Mike glimlacht ‘’bedankt, het voelt al weer een stuk beter’’.