Hoofdstuk 7

'We moeten dit aan niemand vertellen.'
'Waarom niet? Het is toch juist vet?'
'Mensen zullen gaan denken dat je anders bent, en dat moeten we niet hebben. Ze mogen niks over je vermoeden. Dat is te gevaarlijk.'
'Ik snap het... Wel jammer.'
Liam zuchtte. 'Jij weet echt niet wat voor iets gevaarlijks jij zonet gedaan hebt he?'
Ik lachte. 'Nee. Ze had een bepaalde aantrekkingskracht op me. Daar ging ik op in.'
'Je had wel dood kunnen zijn!'
'Krijg ik nu mijn preek!? Het is toch allemaal goed gegaan?'
'Als je maar niet denkt dat dit altijd zal lukken als je een draak ziet.'
'Zijn er meer!?'
'Niet veel meer. Miss Valissa heeft ze allemaal uitgeroeid, maar ze zijn gevaarlijk.'
Ik bleef stil. Hoe kon je deze mooie dieren nou uit roeien!? We waren de hele middag bij de draak gebleven. Niet meer gejaagd natuurlijk. Dus die avond aten we gewoon weer konijnen soep.
'Als er een paar herten zijn gevangen, wordt er een groot feestmaal gemaakt. Ik keek er wel naar uit.' Liam zat naast me 'nou ja, overmorgen is het feest. Dan hebben we denk ik wel iets speciaals. Of we krijgen de opdracht om alles op alles te zetten om iets speciaals te vangen.'
Ik bleef stil. Thomas zat recht tegenover me. Hij zat met een elfen jongen te praten. Ik bestudeerde hem. Toen hij mijn kant op keek, keek ik snel weg.
'...en er zijn vliegende haaien.'
'he!? wat?'
'Ik dacht al dat je niet zat op te letten.' Liam had een grote grijns op zijn gezicht. 'Je was veel te druk bezig met je kereltje.'
'Kereltje?' Ik proestte het uit. Liam fronste zijn wenkbrauwen 'Is dat zo'n raar woord?'
'Voor mij wel. Het is ouderwets.' Liam reageerde niet. Hij stond op. 'Waar ga je heen?'
'She Wolf wil me spreken.' En hij liep weg. Ik keek nog een keer naar Thomas. Hij keek net mijn kant op. Hij trok een wenkbrauw op en grijnsde. Ik stond op en liep naar mijn tent.

Liam weigerde om de volgende dag naar mijn draak te gaan.
'We moeten eten hebben, niet de hele tijd bij die draak blijven.'
Dus ging ik die middag alleen. Het was nog een heel gedoe om het terug te vinden. Gelukkig had ik een goed geheugen. Toen ik de grot in zicht kreeg, liep er een rilling over mijn rug. Voorzichtig kwam ik dichterbij. Ik hoorde haar al briezen.
'Rustig maar. Ik ben het.' zei ik zachtjes. Ik zag twee gele ogen oplichten in het donker. Het zag er best eng uit. Toen ze uit de grot stapte dacht ik even dat ze me ging aanvallen. Maar er leek een herkenning te zijn in haar ogen. Voorzichtig stak ik mijn hand uit. Toen ze die aanraakte ging ik voorzichtig met mijn hand over haar kop en door langs haar flanken. Ik had een doel voor vandaag. Ik moest helemaal doorlopen tot aan haar vleugels. Toen ik daar aankwam merkte ik dat ze zenuwachtig werd. Ik maakte rustellende geluidjes. Voorzichtig, heel voorzichtig dwong ik haar op haar buik. Dat was nog een heel karwei want ze was echt heel erg groot. Toen ze lag, haalde ik diep adem en zette me af. Ik hees mezelf op haar rug. Misschien was dit toch niet zo'n goed idee geweest. Ze liep een rondje en ik viel er toen al bijna af. Toen ze opsprong, gleed ik er echt van af. Ik lag met mijn rug op de grond. Ze duwde me tegen mijn zij aan. Genoeg voor vandaag.

De dag voor het feest gingen Liam en ik weer jagen. We hadden de opdracht om een zo'n groot mogelijk dier te vangen.
'We zouden die draak van je kunnen nemen.' zei hij voor de grap. Ik keek hem boos aan. 'Oke, niet grappig.'
We renden een heel eind door het bos. Tot Liam ineens stil hield.
'Ik ruik een Koeibeest.' zei hij verheugd.
'Een koeibeest..' het maakte me verder niet uit. Liam liep al weg met zijn neus in de lucht. Hij ging steeds stiller lopen. Ik haalde een pijl uit mijn koker. Het koeibeest was mega. Daar zou wel genoeg vlees aan zitten. Liam hoefde me nog niet eens aan te kijken. Ik schatte in, richtte en liet los. Het koeibeest lied luid van zich horen en wou wegrennen, maar ik schoot nog een pijl en hij viel op de gron.
'Maak hem af met je mes.' zei Liam.
Ik keek hem vol afkeer aan. 'Ik ga hem niet vermoorden met mijn mes!'
'zo lijd hij.'
'Met mijn mes zou ik hem nooit kunnen vermoorden. Ik ben er niet aan gewend weet je nog?' ik keek hem boos aan. Ik schoot nog een pijl en het koeibeest hield op met geluid maken. We sleepten het beest de hele weg terug naar het kamp. Liam had zijn tanden in het vleem gezet en sleepte hem zo mee. Het was een bloederige bedoeling. We werden met veel onthaal het kamp binnengehaald. Het kwam niet vaak voor dat er een koeibeest werd binnengebracht. Bij kok zijn tent trok ik mijn pijlen uit het beest.
'Heb jij hem geschoten?' Ik knikte.
'Je schiet altijd perfect. Er is niks beschadigd van wat we nodig hebben.' Hij leek verbaasd. Ik haalde mijn schouders op. De kok schudde zijn hoofd. 'nou ja, we hebben wel een feestmaal vanavond. Maak het spit klaar mensen. Stook meerdere vuren op. Er is ook al een hert binnen gehaald.'
Het was die avond echt gezellig. Er was muziek en mensen lachten. het eten was een keer echt lekker en ik at tot ik niet meer kon. Toen ben ik gaan zitten toekijken. De elfen begonnen met dansen. Ze waren volmaakt. Ze zwierden met elkaar in het rond alsof het vanzelf ging. Het was betoverend om naar te kijken. Ik zag Liam met een ander wolvenmeisje praten. Ha! nu kon ik hem ook een keer terug pesten.
'Nu zit je weer alleen.' Ik viel bijna van mijn kruk van schrik. 'sorry, het was niet mijn bedoeling om je te laten schrikken.' Thomas stond voor me.
'Het is je niet echt gelukt. Ik schrok me dood.' Oh god. Ik smolt echt bij die glimlach.
'Wil je niet dansen?'
'Ik kan niet zo goed dansen.' Ik kon het best, maar niet zoals zij dansten.
'Ik zal je leiden.' Hij stak zijn hand uit.
'Oh nee. Dat wil je echt niet. Ik ben echt heel slecht.' Dit ging de totaal verkeerde kant op.
'Dan zal ik het je leren.' Voorzichtig legde ik mijn hand in zijn hand. Zijn hand was ruw en warm. Ik voelde de kriebels in mijn buik terwijl hij me naar de "dansvloer" leidde. Er was natuurlijk geen echte. Hij pakte me vast en fluisterde in mijn oor 'Voel de muziek.' zijn adem kietelde en ik deed mijn ogen dicht. Als vanzelf ging ik met zijn stappen mee. Hij liet me draaien en vliegen. Dat laatste was alleen voor mijn gevoel.
'Hoezo kan jij niet dansen? ik heb nog nooit iemand zo mooi zien dansen. De elfen zullen jaloers op je zijn.' Ik glimlachte. Voor het eerst sinds ik hier was, voelde ik me geweldig.
'Je lijkt wel te stralen.'
'Zo voel ik me ook.' Hij keek me verbaasd aan. Plotseling liet hij me los en pakte mijn gezicht vast. Hij leek heel even te twijfelen, maar toen kuste hij me. Het voelde alsof de wereld onder me weg viel. Zijn lippen waren zacht. Toen hij zich eindelijk van me los maakte, zag ik de verbazing in zijn ogen. 'Wat kan jij niet? Je jaagt als een van de besten van het kamp, je danst alsof je een elf bent en je kust als.. als.. daar zijn geen woorden voor.' De maan kwam achter de wolken vandaan en viel over het kamp. Ik schrok even, maar merkte toen dat we in de schaduw van een paar tenten stonden. Gelukkig. Ik had het nu niet kunnen gebruiken dat mijn haar zilver werd. Daaraan had She Wolf me tenslotte ook herkend. Ik leunde tegen hem aan en hij sloeg zijn armen om me heen. Zo stonden we daar heel lang. Na een tijdje draaide ik me zo dat ik het feest wel kon zien. Ik zag Liam naar me grijnzen. 'Ik zei het toch..' zeiden zijn lippen. Ik glimlachte. Ik voelde me volmaakt gelukkig.