Prologue

Het was een strenge winter. Huizen waren verwoest in het huidige Verenigd Koninkrijk. Vele belangrijke gebouwen waren plat gebombardeerd, en vele levens waren al ontnomen. Iedere dag opnieuw was het weer een bloedbad in alle grote steden, en geschreeuw en gehuil overmande alle andere geluiden. Soms klonk er een schot van een geweer. Ja, er was opnieuw een oorlog uitgebroken tussen Engeland en Ierland. Een oorlog die eeuwig leek te duren voor alle honger lijdende gezinnen. Niet alleen de Britten hadden het slecht: De Ieren zelf ook. Slechts de rijke gezinnen hadden het goed. De prijzen waren ontiegelijk hoog en bijna onbetaalbaar. Zonder geld was je nergens.

Iedere dag weer werden er treinen vol Britten naar Ierland over gereisd. Ze werden gevangen genomen en verplicht de rijke Ieren te dienen. Ze kregen wel eten, maar dat was echt maar minimaal, en het goedkoopste van het goedkoopste. Ze moesten slapen op matrassen gemaakt van stro, en kregen niet eens een deken. Ook liepen ze het risico geslagen te worden bij het geringste foutje. Ze mochten niet praten, tenzij hen erom gevraagd werd. Ze mochten nooit een opdracht weigeren, en hun behoeften moesten ze in een emmer op hun kamer doen. Zichzelf wassen mochten ze niet.

Al met al was het toch beter dan honger lijden zoals de arme Ieren, of rond zwervende Britten. Ze kregen eten, dat was al heel wat. Het was een keuze tussen leven of dood. Óf je diende de Ieren en koos ervoor om te "leven", óf je liet jezelf ombrengen door een soldaat, of pleegde zelfmoord.

Dit is het verhaal van Niall Horan (Ierland, Mullingar) en Louis Tomlinson (Engeland, Doncaster). Ervaar het leven als rijke Ier (Niall), en als dienaar van de vijand (Louis).

"Maar wat als ik verliefd ben op iemand met wie ik niet eens mag praten?" - Niall Horan.
"Hij is mijn beste vriend, maar tegelijkertijd ook mijn vijand." - Louis Tomlinson.