201. || Rainbows ||

"Laat ze maar binnen, voor ze elkaar iets aan doen. Dat zijn Louis en Liam." stelde ik Daan gerust. Ze haalde haar schouders op en drukte op het knopje om de deur te openen.
Niet veel later openden de liftdeuren zich en stapten Louis en Harry eruit. Louis leek alleen maar oog te hebben voor het penthouse, terwijl Liam juist met een lichte blos naar Daan keek. "Hey, ik ben Liam." stelde hij zich aan haar voor.
"Daniëlle." zei Daan met een aardige glimlach. De bel ging weer en Daan drukte weer op het knopje. Liam kwam naar mij en gaf me een hug.
Louis liep inmiddels al door de keuken en bekeek alles wat hij tegenkwam zorgvuldig. Hij leek erg onder de indruk.
"Hoe isie?" vroeg ik aan Liam. Liam leek daar niet lang over na te moeten denken. "Perfect! Los Angeles is echt geweldig!" begon Liam en vertelde een heel verhaal over waar ze hebben geslapen, en over een gebeurtenis met een zwerver.
"Heeft Louis echt aan die zwerver gevraagd of hij mee uit eten wou?!" vroeg ik ongelovig en blikte even naar Louis, die een glas water voor zichzelf pakte alsof hij in zijn eigen huis was. Liam knikte, en hield met veel moeite zijn lachen in.
"Zijn jullie dan ook daadwerkelijk uit eten geweest met hem?" vroeg ik met grote ogen van verbazing.
"Ik niet, Lou wel..." zei Liam en grinnikte. Oh mijn god,...
HOE GENIAAL WAS DAT?!
Ik begon hard te lachen. Nu MOEST ik weten hoe dat etentje gegaan was... "Vraag maar aan hem hoe het is gegaan." zei Liam met een kleine glimlach en knikte met zijn hoofd richting Louis. Ik liep er meteen naar toe.
Tot mijn verbazing was het al een stuk drukker. Er waren nu zeker twintig mensen in het penthouse.