Chapter 43

Daviënne Aphrael Price

Mijn mond viel open en ik staarde haar aan. 'Hoe weet jij dat?' siste ik.
Ze lachtte en wierp haar haar op haar rug. 'Ik was gisteravond even buiten, lichtelijk aangeschoten maar jij was pas echt dronken, had ik trouwens niet door tot jij hém op zijn bek pakte.'
Ik knikte opgelucht, ze dacht dus niet dat ik iets met hem had. 'Ik weet het niet echt,' zei ik. 'Ik was zoals je al zei nogal dronken maar hij heeft wel ervaring, Theodore denkt trouwens dat ik in het forbidden forrest ben wakker geworden en weet niet van dit kleine incident.'
Ze knikte. 'Dus hij heeft ervaring? Jammer dat hij zo'n slechte afkomst heeft en in Gryffindor zit want hij ziet er best wel goed uit.'
Ik schoot in de lach maar het deed me ergens best wel pijn dat ze zo over mijn vrienden sprak, ze wilde niets met hem te maken hebben en als ze wist wat ik allemaal deed dan zou ze ook niets meer met mij te maken willen hebben. 'Ja ja maar je moet mij ook nog iets vertellen als ik hem me kan herinneren. Hoe was jouw nacht?'
Ze glimlachte even. 'Wel oké, Will is wel leuk maar...'
'Vannacht is gewoon niet iets wat je veel vaker wil meemaken,' zei ik. 'Hij is te jong en onvolwassen voor je.'
Ze knikte instemmend. 'Jesus waarom weet jij altijd precies wat er mis is met een bepaalde jongen?'
'Ik weet gewoon dat hij helemaal niets voor je is schatje,' zei ik glimlachend. Eigenlijk wist ik dit omdat het elke keer om deze reden was dat Felicity niet langer bij een jongen bleef. Draco had haar belangstelling twee weken vast weten te houden maar ze raakte nou eenmaal makkelijk verveeld en bovendien was ze te slim voor die jongens die zich als kleine kinderen gedroegen. Maar toch trok ze me in een omhelzing. 'Ik geloof dat Heather haar prins op de witte hippogrief wel heeft gevonden,' zei ze en ik glimlachte. 'Daar zou je best wel eens gelijk in kunnen hebben.'