Part 1

Alle sterren blonken aan de hemel,
een meisje keek vanuit het woud
omhoog. Ze miste een planeet, Venus!
Het was haar lievelingsplaneet. De planeet was speciaal voor haar.
Ze bleef maar kijken naar de sterren aan de hemel. Je zag aan haar ogen dat ze teleurgesteld was. En twee tellen later *Flits* en ze was weg.

Ik werd wakker in een onbekende ruimte. Ik herkende het niet. "Annabelle, dat is haar naam" hoorde ik iemand zeggen. ik keek even rond en zag allemaal onbekende mensen. Ik zat rechtop aan de zijkant van het bed en veegde snel een plukje van mijn blonde haar uit mijn gezicht. "en gaat alles goed?" vroeg een onbekende persoon. Stil zei ik dat alles goed met me was en vroeg waar ik was. De onbekende persoon antwoorde niet op mjn en vertrok. ik zag nog een paar andere mensen dus ging ik naar hen toe. Ik vroeg waar ik was. een lief meisje begon te vertellen "welko maan boord. Je zit nu op ruimteschip SS Tipton. Wij zijn de bemanning en onze missie is om da planeet venus terug te vinden. Loop maar met mij dan dan toon ik je kamer" Het vriendelijke meisje toonde leide en liet me alleen op mijn kamer. Gauw keek ik even rond en deed alle kasten open zodat ik wist waar wat lag. Opeens schuif ik helemaal naar de rechterkant van mijn kamer. "attentie attentie" wat was dat? dacht ik bij mezelf. "Het schip is geraakt door de vijand gelieve allemaal te verzamelen op de aangegeven plaats" Mijn deur ging open en er verscheen een persoon "kom volg mij maar" Het was dat vriendelijke meisje weer. gehoorzaam volgde ik.

"allemaal op jullie plaatsen en geweren richten. schiet!" Ik wist niet hoe het werkte maar toch schoot ik. we moesten de vijand uitschakelen. Onze schip was al een paard keer geraakt maar alles was nog in orde. we schoten tot het schip ontplofte. "goed werk" luide het. Het was weer rustig en snel ging ik terug naar mijn kamer. Ik heb heel de dag nog alleen op mijn kamer gezeten. toen ik de volgende dag wakker werd, kwamen ze mij meteen halen. we waren geland op een vreemde planeet die ik nog nooit had gezien. Het was niet zoals de aarde. hier was alles ondersteboven en digitaal. geen auto's alleen maar zwevende panelen. een groot paneel kwam onze bemanning ophalen en leide ons naar een gebouw.
Toen ik binnen kwam keek ik even rond en zag het vol met tafels en stoelen staan. iedereen nam een plaatsje en ging zitten. het eten werd opgediend. Maar... wat was dat voor een vieze brei? ik vroeg aan de persoon naast mij wat het was. "geitenoogballen met gekookte kevers in kikkerplas. gehoorzaam at ik het toch op. het leek wel alsof ik elk moment kon gaan braken. "pioepioepioepioe.." "Planeet venus is gevonden" luide het door de luid sprekers. Iedereen rende snel terug naar het schip en we vertrokken. De SS Tipton ging wel 10 keer sneller dan voordien. Iedereen maakte zich klaar voor de aanval. een of andere buitenaarste wezens hadden planeet venus gestolen. Ik wist niet wat er allemaal gebeurde maar toch was ik blij omdat ze mijn lievelingsplaneet hadden teruggevonden.Iedereen ging terug aan de kanonnen staan. Ons schip beefde een paar keer. Ik had bang maar hield me sterk en deed moedig voort. De overwinning was in zicht. ons schip had een paar blutsen. Een tijdje later. ontplofte het andere schip. We hadden gewonnen. Het hoofd van de bemanning kriep in zijn pak en verliet het ruimteschip. Hij bond de planeet venus met een of ander magisch touw vast. en kwam het schip terug binnen. we hadden de planeet terug op zijn vaste plaats gezet. Ze flitsen mij terug naar de aarde. En de hele dag heb ik op de zelfde plaats in het woud staan kijken naar de hemel.