Meteoorregen het verhaal

Meteor was een eenzame god, en daarom keek ze elke avond naar de sterren. Op een nacht zag ze een vallende ster en deed een wens, maar wat die wens is kan ik jullie niet vertellen. Haar ouders praten over haar, ze waren bezorgd omdat zei geen vrienden had. Echo zei: kom je even Meteor, gaan we lekker bloemen plukken. Ja ik kom al: zei Meteor. Terwijl ze bloemen plukten zag Meteor iemand in de bosjes maar wist niet wie, en die gene keek naar haar. Nu was ze nieuwsgierig wie het was en ook was ze minder alleen. Hoe is het plan gegaan?: zei Neptunus. SLECHT hij kwam niet: zei Echo, god van ruimte meer god van ik kom niet en laat iedereen in de steek. Geen zorgen ze vind wel iemand: zei Neptunus. We zorgen ervoor dat ze alleen in het bos is en ze komt niet terug naar huis zonder vriend. En zo gezegd zo gedaan. Ze zette haar neer midden in het bos. Waarom doen zij dit tegen me: zei Meteor bedroefd. Ik kan niet meer naar huis en dat ene mens zal ik nooit meer zien: zei Meteor huilend. Dus jij heet Meteor, en er kwam iemand uit de bosjes: Zei een vreemde stem. Ja: zei Meteor. Ik heet regen: zei hij. Ik kan je helpen naar huis, want ik ken dit bos zo goed als mijn zak maar dan moet je eerst mijn vriend zijn en iets met mij doen wat alleen jij en ik kan god van regen. Goed ik ben je vriend maar voor dat andere moeten we wachten tot het donker is: zei Meteor. Die avond zei Meteor: we laten meteoren een stukje vallen, zoals regen. En die nacht hadden Meteor en Regen de grootste lol van hun leven, en Meteor zei: ik heb z'on lol ik wil hier blijven en niet naar huis. Maar Regen zei: we hadden een afspraak en afspraak is afspraak, dus ik help je naar huis. Kom maar een paar keer per jaar naar het bos 's avonds dan laten we net als nu de meteoren een stuk vallen als regen.