You’re sweet, Kellan!

Kellan liep samen met mij naar m ’n caravan. Hij moest niks meer opnemen en ik moest niet meer schminken. “Gaan we in het dorp iets gaan drinken?” Vroeg Kellan. Ik knikte en nam m ’n zwarte leren jack. Ik nam m ’n Sidekick LX en stak hem in de zwarte tas van Armani en liep samen met Kellan naar buiten. Ik zag dat Robert boos m ’n kant uitkeek terwijl Kellan een arm rond me sloeg. We reden in m ’n rode BMW naar een Starbucks. We bestelden ons drinken en gingen zitten. Kellan was echt een toffe vriend. Groot, gespierd en altijd vrolijk. Als onze koffie ’s op waren reden we terug naar de set en gingen we naar m ’n caravan. We waren een film aan het kijken toent Kellan diep zuchtte. “Wat is er eigenlijk tussen jou en Robert gebeurt?” Vroeg Kellan. Ik zuchtte eens diep en nam adem. “Toen hij nog naar school ging, in Londen, was hij dé vrouwenverslinder van het school. Hij had elk meisje van mijn leeftijd en ouder al gehad, uitgezonderd mij. Hij zat achter me aan. Uiteindelijk ben ik voor z ’n charmes gevallen. We zijn 1,5 jaar samen geweest. En toen hij had wat hij wou, vertrok hij naar hier om z ’n acteercarrière op te bouwen. Ik heb alles wat me aan hem deed denken vernietigd, ik heb m ’n look veranderd, ben hier komen studeren, zo veer mogelijk van hem weg.” Ik probeerde m ’n traan tegen te houden maar het lukte niet. Ze stroomden in kleine riviertjes over m ’n wangen. Kellan sloeg z ’n armen rond me heen en droogde m ’n tranen. Ik knuffelde Kellan, om de pijn weg te laten drijven. Na een tijdje ging Kellan naar z ’n caravan omdat hij morgen een lange dag acteren had. Ik ging in m ’n bed liggen en probeerde te slapen. Een zacht geklop op m ’n deur maakte me wakker. Ik liep naar de deur en opende die. Robert stond in z ’n boxer aan m ’n deur. “Wat moet je?”Vroeg ik half slapend en bot. “Met je praten, dat moet ik doen!” Zei hij even gemeen als mij. “Kom binnen, straks ben je nog ziek.” Ik liet hem binnen en stak een lampje aan. “Waarover wil je praten? Ik denk dat je 7 jaar geleden toch wel duidelijk genoeg was!?” “Wat doe jij met Kellan?”Vroeg hij met een, slecht verbergde, jaloerse toon. “Hij is gewoon een goede vriend! Hij laat me tenminste welkom voelen!”Beet ik hem toe. Robert kwam dichter en keek boos. “Trouwens, waarom zou jij jaloers doen? Je hebt met Kirsten! En je had 7 jaar geleden de kans om jaloers te zijn! Nu ben je dus te laat!”Ik was echt boos nu. Waar haalde hij het in z ’n onbenullige hoofd om zo te reageren. Robert keek nog bozer. Hij nam me bij m ’n boven arm en trok me naar zich toe. Ik was echt bang van hem, gelijk hoe hij nu deed. “Je bent van mij, begrepen!” Ik knikte bang en hij liet me los. Hij verdween uit de deur. Ik keek naar m ’n arm die rood-blauw begon uit te slaan. “Fuck!” Vloekte ik luid. Ik ging weer in m ’n bed liggen.
*De volgende ochtend*
Kellan stond bij m ’n bed en schudde me wakker. “Brook, opstaan.” Ik keek slaperig in de altijd vrolijke ogen. Ik rok me uit en zag Kellan verbaasd naar m ’n arm staren. “Hoe kom je daar aan? Gisteren had je die niet!” Hij nam zachtjes m ’n arm en keek ernaar. Roberts hand stond blauwachtig in m ’n arm. “Wie heeft dit gedaan, Brook?!” “Mag ik niet zeggen.”Fluisterde ik. “Ik zal niks zeggen, Brook.”Zei Kellan. “Robert heeft dit gedaan.” Zei ik zachtjes. Kellan keek me geschrokken aan. “Gisteren kwam hij naar me toe, toen jij gaan slapen was. Hij zei dat ik van hem was en nam me beet. Hij deed me pijn maar had niks door.” Zei ik zachtjes. “Ik ga zeggen tegen Chris dat je ziek bent en dat ik bij jou blijf vandaag.”Zei Kellan met een bemoedigende lach. Ik knikte even langzaam en Kellan verdween uit de deur. Na tien minuutjes kwam hij terug. “Alles is geregeld.” Zei Kellan blij. Ik sloeg m ’n armen rond hem om hem te bedanken. “Dank je, Kellan. Je bent lief.”
Reactie ’s!
xoxo’