Prologue.

Puffend kijk ik om me heen. Ik kijk een ronde, zweterige man van rond de veertig jaar aan die druk bezig is met een enorme bak vol knopjes. Af en toe draait hij een knopje om en loopt er en straaltje zweet over zijn voorhoofd. Links van de man staat een vrouw met een koptelefoon en een microfoontje op, druk te bladeren in haar map. Af en toe pent ze wat neer en loopt ze heen en weer aanwijzingen te geven. Het ziet er hier enorm chaoitisch uit, ik kijk terug naar waar de vrouw net nog stond maar ze is al verplaatst. Ik draai me om wanneer ik een tik op m'n schouder krijg. Ik kijk in de bruine ogen van een vrouw met kleine kraaienpootjes en wallen rond haar ogen. Ze zegt me dat het mijn beurt is. Na nog een vlugge blik op mijn vrienden en familie, stap ik met knikkende knieen een trap op. Er word nog vlug een microfoon in m'n handen geduwd voordat ik teken krijg dat ik mag opgaan. Ik leg nog vlug mijn haar goed en loop dan nerveus het podium op. Ik wandel met bevende handen en een hart dat bonst in m'n keel tot net voor de gevreesde tafel. Gefluit, getier en geklap klinkt uit het publiek. Ik probeer het publiek aan te kijken, maar de felle lichtstralen houden me tegen. Mijn handen beginnen te zweten en nerveus begin ik aan mijn nagel te plukken. "Hello, what's your name?" vraagt één van de mensen aan de tafel...