Hoofdstuk 2

Als ik na een uur klaar ben met mijn huiswerk loop ik naar beneden naar de keuken. Voor ik naar binnen ga neem ik een grote teug lucht. Ik doe de deur open en meteen ziet mijn moeder me. 'Héhé, daar ben je eindelijk!' roept ze uit. 'Je was een uur geleden toch al klaar met je huiswerk?' vraagt ze me. O nee, daar gaan we weer. 'Nee mam, ik zei toch dat ik nog niet klaar was.' zeg ik geïrriteerd. 'Niet zo brutaal jonge dame!' zegt mijn moeder boos. Ik besluit niet te reageren en pak een paar groenten en een mes en begin te groenten te vermoorden. 'Doe eens rustig met die groenten!' roept mijn moeder. 'Sorry hoor.' zeg ik zachtjes. Ik zie dat mijn moeder haar hoofd schudt maar haar mond houd. Ik grinnik zachtjes en ga even hard door met de groenten vermoorden. Als alle groenten dood zijn gooi ik ze in de pan en ga ik aardappels schillen. Als ik klaar ben heb ik twee keer in mijn vinger gesneden en ontelbaar irritante opmerkingen van mijn moeder te horen gekregen. Ik gooi de aardappels in de pan en de schillen in de vuilnisbak. Ik loop naar de woonkamer en ga naast mijn vader zitten die een of andere boring geschiedenis documentaire aan het kijken is. 'Moet jij de tafel niet dekken?' vraagt mijn vader. Ik sta zuchtend op en loop weer naar de keuken om de tafel te dekken. Als alles op tafel staat loop ik maar weer naar boven omdat ik op school al genoeg geschiedenis heb. Als ik boven ben zet ik mijn eigen tv aan en ik kijk naar mtv totdat mijn moeder roept dat het eten klaar is. Ik loop naar benden en ga zonder iets te zeggen aan tafel zitten. Omdat mijn ouders het onbeleefd vinden om te praten tijdens het eten is het helemaal stil en zodra we klaar zijn loop ik snel weer van tafel af terug naar boven. Gelukkig kon ik morgen weer naar school...