III

Ik werd wakker, eerste schooldag en ik voelde me een wrak. Ik kreunde en kwam met tegenzin uit bed. Hier had ik dus echt geen zin in. Ik pakte mijn telefoon. Het was zeven uur en het was hier negen uur vroeger dan in Nederland, dus in Nederland was het tien uur 's avonds. Ik vrolijkte een beetje op. Ik kon nu Skypen met Julia! Ik deed vlug mijn haar, want zo hoefde ze me niet te zien. Ik pakte mijn laptop en logde in. Ik drukte op 'Bellen'. Hij ging over, en over, en over... Net toen ik dacht dat ze niet meer op zou nemen, zag ik haar in het beeld verschijnen. Ik glimlachte en wachtte tot mijn webcam ook aansprong. 'Hey', zei ze luid. Ik zette lachend mijn wijsvinger voor mijn mond. 'Rustig, het is hier zeven uur 's ochtends, iedereen slaapt.' 'Oh', zei ze knikkend. 'Hoe is het in San Diego?' 'Het is wel mooi en we wonen in een prachtig huis, maar ik heb over twee uur mijn eerste les en ik ben zenuwachtig als de shit.' Julia gniffelde. 'Je redt het wel, ik ken jou! Je maakt vrienden, wordt gelukkig en je blijft toch contact houden met ons via Skype, mail, sms, bellen, et cetera.' Nu gniffelde ik. 'Maar ik moet gaan, ik moet nog van alles doen', zei ik. 'Oké, dag!' Nu was het stil. Ik zuchtte, zette mijn laptop weg en begon aan mijn ochtendroutine.

'Ginny, je bus is er', riep mijn ma. 'Oké', riep ik terug. Ik pakte mijn tas en gooide hem over mijn schouder. Meerdere kinderen uit de straat liepen naar de bus en uit reflex ging ik onopvallend helemaal achterin zitten. Toen de bus arriveerde zag ik meerdere mensen dansen en zingen. Er waren ook mensen aan het oefenen met scripten. Ik had express een 'showbizz'-school gekozen. Daar deden ze van alles met zang, dans en acteren. Dé perfecte school voor mij.

Ik liep de trap op, een hal uit, de hoek om en daar was mijn kluisje. Ik was al naar de receptie geweest en ik wist nu al dat ik het hier heel erg naar mijn zin ging hebben. Iedereen was gezellig. Niemand leek een populair trutje en ik had tot nu toe geen pestkop gezien. 'New here?', hoorde ik naast me. Ik was bezig met mijn kluisje te vullen. 'That's right', zei ik. 'I'm Dylan', zei hij. 'Ginny', zei ik en hij schudde me de hand. 'Apparently, we are lockerneighbours for the rest of our high school-life', zei hij. 'I guess so', zei ik. Hij opende het kluisje links van mij. 'What class do you have first?', vroeg hij. Ik haalde mijn rooster uit mijn tas en zocht naar maandag het eerste uur. 'Improv from mister Tonken.' Hij fronsde. 'I got that class now to.' Ik glimlachte. 'Give me your schedule'. zei hij. Nu fronsde ik en ik gaf hem mijn rooster. 'We've got all classes together today', zei hij verbaasd. 'And the rest of the week to!' 'Unlikely', zei ik, maar hij liet het zien. 'How big are the odds?' Hij keek me glimlachend aan. Hij had lieve twinkeltjes in zijn felblauwe ogen.