Chapter 7

Quinn Madison Petra Mcansy

Vrolijk wandelen Cody en ik door het park , ik met een hand op mijn buik en de andere hand in de zachte maar toch stevige hand van Cody . Over 8 maanden zullen Cody en ik hier met ons kindje lopen , aan de gedachte dat we een kindje krijgen word ik alleen maar vrolijker. Mijn dag kan nu niet meer stuk , lachend , zoenend en pratend lopen Cody en ik stap voor stap weer richting huis . We lopen door een bospad en het begint al te schemeren er loopt nu niemand meer omdat het etenstijd is. 'cody ik heb het gevoel dat we worden achtervolgd'bang kijk ik achterom en zie een schim snel achter een boom verdwijnen , ik pak Cody nog steviger bij de arm vast . Opeens voel ik een hand op mijn schouder gelijk begin ik te gillen , een gedaante springt voor me en ik begin nog harder te gillen. ' zo dametje jij denkt zomaar weg te gaan van huis en dan zwanger worden van de eerste beste dat dacht ik dus maar even niet ' mijn vader haalt uit , snel kijk ik naar Cody maar hij is weg 'CODY WAAR BEN JE ? 'schreeuw ik maar ik zie of hoor hem niet , snel kijk ik weer naar mijn vader maar voel al snel een klap in mijn buik ik begin te huilen en papa haalt nog een keer uit 'NEEEE PAPA NIET DOEN ALSJEBLIEFT NIET' en hij slaat zovaak raak tot ik er bij neerval


waar is Cody ? ^^