{Narnia}When two enemies fall in love [One hundred and sixty-six]

Een helderblauwe waterval die uitkwam in een glinsterend meer,met een azurige kleur. Dat veranderde dan weer eens langzaam in goudgeel zand met schelpen waarin,als je goed luisterde, het ruizen van de zee in kon horen en met aan de rand van het bos met de nachtegaal die zijn refrein floot fris,heldergroen gras. Als je de stand van de zon mocht geloven zou het ongeveer middag zijn. Selena bevond zich op de plek waar ze Peter terug had gezien nadat ze met Andrew en Edgar mee was gegaan. Snel ging ze aan het water zitten, dat kon toch niemand weerstaan?,en sloot haar hand rond een schelpje. Ze vestigde haar blik op de regenboog die verscheen bij de waterval door die zon die op de waterdruppels scheen. Ze kon zichzelf niet meer houden, snel trok ze haar schoenen uit en legde ze in het frisse water. Het was net goed, niet te koud, niet te warm. In een flits bedacht ze zich dat ze dit niet in Engeland zou vinden, dat dit Narniaanse natuur was. En Peter zou ze daar ook niet vinden, alhoewel dat wel zou kunnen, maar dat zou anders zijn. Het was raar, aan de ene kant wilde ze terug naar de vertrouwde aarde maar aan de andere kant wilde ze ook hier blijven. Ze wilde de anderen niet kwijt.'Selena,'zei een verleidelijke stem, een stem die ze herkende maar dat betekende nog niet dat het goed was. In een mum van tijd voelde ze een hand op haar schouder. Ze wenste dat het Peter was, maar haar geweten dacht anders. Neen, dit méén je niet?! 'Jake..Blijf van me àf!'bitste Selena en trok zijn hand af haar schouder.'Hé,niet zo geweldadig,' zei hij met zijn vuile grijns.'Laat me met rùst,Jake!'zei Selena en probeerde moedig te klinken, maar ze zag er eerder bang en verloren uit.'Waarom kom je niet mee terug?'vroeg hij poeslief en legde zijn wijsvinger onder haar kin.'Omdat ik niet wìl!''Het heeft met die Peter te maken,hé?'snauwde hij,'Die player!Hij denkt dat hij alles is!''Praat niet zo over hem!'riep Selena en keek hem vol woede aan.'Je vader wilt wel dat we een relatie krijgen,'zei Jake lachend, tot hij ontdekte dat hij met "Peter" de gevoelige snaar had geraakt.'Ik heb Peter al. En, hij is zòòveel beter dan jou,'zei ze knarsetandend.'Dat dacht je!'zei Jake,' ìk heb meer ervaring.' En hij drukte ruw zijn lippen op de hare. Zijn tong streelde over haar lippen maar Selena hield die potdicht. Ze wenste dat ze sterk genoeg was om hem van haar af te duwen, spijtig genoeg was ze dat niet.'Jij blijft van haar àf!'riep een stem woedend. Een vertrouwde stem..Peter.Selena was gered..