Chapter 37

Daviënne Aphrael Price

Ik liep door de gangen. 'Dus je bent weer wakker Price?' vroeg een schampere stem die ik meteen herkende en ik draaide me om. 'Ja, dan kan je 's nachts weer lekker in je eigen bedje gaan liggen.'
Ik zag even een breukje in zijn schampere glimlach, waarschijnlijk was hij er vanuit gegaan dat niemand hier iets van wist maar hstelde zich bijna onmiddelijk weer. 'Inderdaad, en wat dan nog?'
'Wat deed jij 's nachts aan mijn bed?' vroeg ik.
'Het was een ziekenzaal, wie zegt dat ik daar speciaal voor jou was?'
'Is 's nachts in de ziekenzaal zitten dan een gewoonte van je?'
Hij leek zich nu echt aan me te irriteren. 'Nee ik as aan het bedenken op welke manier ik je het beste om zeep zou kunnen helpen.'
Ik glimlachte. 'Je wordt misschien nog wel eens een fatsoenlijke Death eater Draco,' zei ik glimlachend terwijl ik hem een klopje op zijn hoofd gaf. 'Ten minste, zolang ik jou geheim geheim houdt.'
Een vlaag van angst gleed over zijn gezicht en mijn glimlach werd steeds groter terwijl ik me omdraaide. 'Ik zie je nog wel tijdens mijn welkom-terug-feestje maar ik heb nu vrienden die ik moet opzoeken.'
Ik liep glimlachend verder. Ik was slim geweest toen ik mijn ontdekkingen geheimhield in de derde, ik had altijd geweten dat er een dag zoukomen dat die informaite me heel erg goed te pas zou komen maar. Misschien kon ik nog een bezoekje brengen aan mijn goede vrienden in de Room of Requiment, ik dacht niet dat ook maar iemand de moeite zou doen om hen te melden dat ik wakker was en waarschijnlijk waren zij ook redelijk