Deel Een: Vijf

“Tjeez, Harry, waar heb jij gezeten?” Zayn sprong op me af.
“Eh, Starbucks.” Ik hield mijn koffiebeker omhoog als bewijs.
“Twee uur lang?” Louis trok zijn wenkbrauw op.
Ik schudde mijn hoofd. “Ik kwam een stel jochies tegen in het park en heb even met ze gevoetbald.”
“Waarom nam je niks voor ons mee? Ik heb honger!” klaagde Niall.
Voor ik antwoord kon geven, trilde mijn telefoon weer.
@Beautiful_Eyes: @Harry_Styles I know, I always order that when I’m in the Starbucks c: Want another assignment?[/i
]Ik tikte meteen een nieuwe tweet. @Harry_Styles: @Beautiful_Eyes Yes please, but not now. I’m busy in the studio (;
Misschien had ik dat toch niet moeten zeggen. Meteen kreeg ik honderden tweets, allemaal met dezelfde inhoud: maken we een nieuw album?
“Oeps,” mompelde ik.
“Wat valt er te oeps’en?” vroeg John, die binnen kwam wandelen. Ik werd rood.
“Eh… Het zou kunnen dat ik een soort van heb verteld op twitter dat we in de studio zijn,” stamelde ik.
“Wat?” riep iedereen in koor. Het had grappig kunnen zijn als de situatie niet zo ernstig was. John wierp een blik naar buiten, waar zich al een behoorlijke menigte gevormd had.
“Sorry,” zei ik zachtjes.
John zuchtte en wreef even vermoeid over zijn voorhoofd. “Er valt nu niets meer aan te doen. Waar is Liam eigenlijk?” Hij keek zoekend om zich heen.
“Die is naar Verona, wist je dat niet?” vroeg Zayn verbaasd.
“Verona?” bulderde John. “Verdorie nog aan toe, Verona? Hoe kan dat joch denken dat hij zomaar vrij mag nemen, en dan ook nog zonder het te melden bij mij?!”
De lads en ik hielden onze monden, het was misschien verstandig om niet te vertellen dat Sam het had geregeld. Dat zou haar niet in goed daglicht zetten, en dat was bij John wel nodig.
“Goed. Dan heeft deze hele studiosessie dus geen zin. Ga maar naar huis,” zei John chagerijnig.
“Maar de fans,” begon Louis.
“HET KAN ME NIET SCHELEN DAT DAAR EEN HORDE FANS STAAT VOOR JULLIE,” schreeuwde John door hem heen. Hij was echt kwaad, zo kwaad had ik hem nog nooit gezien. “HET IS HARRY’S SCHULD, DUS HARRY MAG HET OOK OPLOSSEN. DE GROETEN.”
Met die woorden beende hij weg. Beteuterd keek ik hem na, maar ik was de enige. Louis, Niall en Zayn keken afwachtend naar mij.
“Wat?” vroeg ik.