If you believe - 19

Hij laat me los en zet een stap naar achter. Zijn ogen kijken me verward aan. "Waarom liet je dan niets weten?" Ik kijk hem beschaamd aan. Mijn benen zijn nog steeds een beetje aan het trillen, dus zet ik me neer. Niall blijft nog even op dezelfde houding staan. Ik krijg geen letter uit mijn mond. Niall komt naast me zitten en staart voor zich uit. Zijn beweging kan mijn stem aanzetten tot praten. "Geen idee, maar.. W-waarom?" Meer kan ik niet zeggen. Meer kan er gewoon niet uitkomen. Terwijl komen er nog eens een paar tranen tevoorschijn. Nu niet alleen bij mij, maar ook bij Niall. "Ik wou je niet kwetsen. En al zeker niet laten vallen. Ja, ik was eerst tegen je begonnen voor Harry. Dat geef ik toe. Maar na een tijdje begon ik je leuk te vinden. Vrij snel eigenlijk. Anders zou ik je niet gekust hebben. Ik ga niet zomaar iemand kussen. Ik heb nog nooit een meisje gezien zoals jij. Geef me alsjeblieft nog een kans?" Bij de laatste stopt hij met doelloos voor zich uit te staren en kijkt hij naar mij. Ik voel alweer tranen komen, dus trek ik mijn benen bij me en maak een bolletje. 'Niet te geloven dat ik hem geslagen heb.' Dat blijft maar in mijn hoofd hangen. Elke keer weer opnieuw komt die gedachte weer in mij op. "Sorry", zeg ik al snikkend. Niall legt z'n arm over mij. "Jij moet geen sorry zeggen. Je hebt niets misdaan." Ik kijk in zijn ogen en spreek tegen. "Jawel. Ik heb je geslagen, weet je nog? En ik ben daarna gewoon weggelopen. Ik heb niets meer van me laten horen. Ik heb jou laten zitten, ondanks wat je gedaan zou hebben. Dat is vreselijk van me. Ik weet niet wat me bezielde. Echt waar. Het spijt me echt zo hard." Enkele tranen komen nog tevoorschijn. Ik wist niet dat er zoveel tranen uit m'n ogen konden komen in 1 enkel moment. Niall neemt met zijn rechterhand mijn kin vast. We kijken recht in elkaars ogen. Rustig komt hij dichterbij en geeft hij mij een licht, kort kusje met zoveel liefde. "Weet wat ik gezegd heb. Ik kus niet zomaar elk meisje. Je bent speciaal. Je hebt me geslagen met een reden, ik kan het je niet kwalijk nemen. Ik zou dat trouwens ook niet kunnen. Het enigste wat ik wil, is jou terughebben. Je terug mijn meisje kunnen noemen. Ik zie je graag Phaedra." Deze jongen is echt de beste die er bestaat, ik zeg het maar. "Ik zou het een eer vinden om met je hand in hand te lopen. Je bent echt 1 uit de duizend. Als er nog zoiets zou gebeuren, niet dat ik het wil, maar onthoud dit: Ik zal jou altijd graag zien. Je bent veel te bijzonder om te laten gaan." Hij krijgt een lichte lach en kijkt me aan met fonkelende ogen. Hij is echt zo mooi. Ik kan het niet langer aanhouden en begin hem vol liefde te kussen. Ik heb mijn droomjongen echt wel gevonden.

En er is een abo bij! :d hopelijk vind je het verhaal leuk xxx