Chapter 36

Daviënne Aphrael Price

Tien minuten later zat Theodore naast mijn bed en verdween madame Pomfrey naar haar kantoortje. We waren een beetje over van alles en nog wat aan het praten toen ik besloot dat het tijd was om hem iets heel belangrijks te vragen. 'Het schijnt dat Draco de afgelopen twee nachten aan mijn bed heeft gezeten, zeg me alsjeblieft dat er een logische verklaring voor hebt dat hij dat heeft gedaan.'
Ik lek even na te denken en schudde toen zijn hoofd. 'Sorry maar ik kan een enkele reden bedenken waarom Draco hier zou zitten behalve dat hij een vriend van je is of heimelijk gevoelens voor je heeft wat allebei niet logisch is.'
Ik zuchtte. 'The worlds gone crazy,' zei ik zuchtend waarop Theodore grinnikte en ik hem een verontwaardigde blik toewierp. 'Hey ik lig op de ziekenzaal, ben nog steeds moe na drie dagen slaap en zit intussen met een Dracocrisis dus iets meer medeleven zou fijn zijn.'
Hij trok zijn gezicht met een beetje moeite weer in de plooi. 'Sorry maar het is gewoon erg vreemd en ik zag al voor me hoe de school zou reageren als júllie twee een stel zouden worden.'
Ik gromde en trapte tegen zijn been. 'Zoals ik al zei: iets meer medeleven graag en ik zal nooit maar dan ook nooit een stel vormen met Draco Malfoy.'
Hij knikte braaf maar ik had er maar weinig vertrouwen in, Theodore was en bleef een jongen en jongens stonden nou niet bepaald bekend om hun leuke meelevende en zeer goed doordachte gedrag. 'Maar hoevoel je je behalve bijzonder verward omdat je erachter bent gekomen dat Draco hier elke avond naast je bed zat?' vroeg hij en ik haalde mijn schouders op.
'Ik ben nog wat suf maar volgens madame Pomfrey is dat voorbij als ik wat gegeten heb en mag ik aan het einde van de middag weer weg. Hij glimlachte opgetogen. 'Dan ga ik want dan heb ik nog maar een paar uur om je welkom-terug-feestje te organiseren en het moet absoluut honderd procent supergeweldig zijn,' zei hij terwijl hij opsprong en uit de ziekenzaal rende terwijl ik hem hoofdschuddend nakeek.