Chapter 2

Ik loop geruisloos in het bos. Ik kijk naar de bladeren, de bomen en de prachtige bosbewoners. Wat is het toch fijn om even te ontsnappen van de bewoonde wereld. Ik ga onder een boom zitten, pak een blad op en begin er aan te pulken. Het is herfst. Een van mijn favoriete seizoenen, omdat het bos dan zo mooi gekleurd is. Ja, ik ben een 'natureboy'. Dat zeggen de meeste dan, ik zie het meer als bewonderen van de natuur. Ayla zegt ook vaak dat ik te veel hier ben. Maar ze weet dat ik hier tot mezelf kan komen. Ook door mijn baan. Het is een vreselijke baan, ik heb er een hekel aan. Het enige wat ik moet doen is onze stad verdedigen en de demonen vermoorden. Wat een zieke gedachte. Ik schrik op als er iemand van achter de boom komt. Ik spring snel op en kijk in het mooie gezicht van Alexa. 'Oh, jij bent het.' zeg ik opgelucht en ga weer zitten tegen de boom. 'Nou ik dacht dat je wel wat vrolijker zou reageren.' zegt Alexa die naast me komt zitten. 'Ik ben ook blij om je te zien, alleen ik schrok even toen ik iets hoorde.' Ik leun tegen de boom en sla een arm om Alexa. Het is eigenlijk verboden dat Alexa en ik afspreken, omdat zij een demoon is. Maar onze liefde overwint het verbod. We ontmoeten elkaar altijd diep in het bos, dat is ook de veiligste plek om af te spreken. Niemand mag weten dat wij hier zitten, zelfs Ayla niet.