Deel Een: Drie

Gapend rekte ik me uit en wierp een blik op mijn klok. Het was half elf. Ik was in slaap gevallen tijdens de derde film. Ik sloot mijn ogen weer en legde mijn hoofd op mijn zachte kussen. Ik was zo moe, ik had weinig geslapen vannacht. Of vanmorgen, dat kon ook. De Ben & Jerry’s had ik niet opgekregen voordat ik in slaap viel, dus die lag nu omgevallen op de grond, met een gesmolten plasje Cookie Dough-ijs er naast. Oeps.
Ik pakte mijn telefoon er weer bij en ging opnieuw naar Twitter.
@Harry_Styles: @Beautiful_Eyes Do you have more assignments for me? I liked the movies, btw!
Ik was benieuwd of ik antwoord zou krijgen. Ik rekte me nogmaals uit en kleedde me aan. Nou ja, soort van. Een trainingsbroek vond ik eigenlijk wel genoeg, de lads waren wel wat van me gewend.
“Morning,” zei ik opgewekt. Ik liep in een rechte lijn door naar de keuken, waar ik wat melk en cornflakes in een kommetje deed.
“Waarom ben jij zo vrolijk?” vroeg Louis nieuwsgierig toen ik terug in de woonkamer kwam lopen. Ik haalde mijn schouders op.
“Ben ik dat?”
“Louis, ik denk dat je uit moet kijken. Hij is verliefd!” lachte Zayn. Louis zette gespeelde grote ogen op en struikelde naar me toe.
“Nee, Harry, doe me dat niet aan!” smeekte hij. Hij gooide zijn armen om mij hals en leunde tegen me aan. “Ik dacht dat ik de enige was!”
Ik lachte en trok hem dichter tegen me aan. “Stil maar, Louis, ze betekende niets voor me. Ik maak het uit als je dat wilt, goed?” suste ik. Louis knikte zielig en bleef zich aan me vast klampen.
“Beloofd?”
“Beloofd,” grinnikte ik. Zo moeilijk was dat niet, want ik had niet eens een relatie.

Een nieuwe trilling gaf aan dat ik een tweet binnen kreeg.
@Beautiful_Eyes: @Harry_Styles Go to Starbucks (I think you need it after tonight…) and order a Caramel Macchiato. BUT you have to take another route than usually!
Aparte opdracht. Maar ik vond het leuk en had inderdaad behoefte aan koffie, dus ging ik op weg. Ik besloot de weg door het park te nemen. Het was vijf minuten langer dan mijn normale weg, maar ook mooier. Bovendien moest ik anders lopen dan normaal, en dit was het eerste dat in me opkwam. Genietend van het waterige zonnetje liep ik op mijn gemak over het schelpenpaadje. Ondanks de temperatuur waren kinderen eendjes aan het voeren en zaten er oude mensen op de bankjes met vogelzaad voor de duiven. Een groepje kinderen speelde met een bal en hadden de grootste lol. Geamuseerd bleef ik even staan kijken. De vijf jongens lachten om het minste of geringste. Twee van de jongens waren duidelijk beste vrienden; ze hingen de hele tijd bij elkaar rond en sprongen lachend op elkaars rug. Twee anderen waren wat rustiger, hoewel ze duidelijk net zoveel genoten van het gekke spel als de anderen. De laatste paste overal een beetje bij; hij deed druk met de twee beste vrienden en stond dan weer rustig een snoepje te eten bij de twee anderen. Ze deden me denken aan Liam, Louis, Niall, Zayn en mezelf.
Glimlachend draaide ik me weer om om mijn weg te vervolgen naar de Starbucks, toen een bal keihard tegen mijn rug werd geschopt. Met een pijnlijk gezicht wreef ik over mijn rug en pakte toen de bal op. Ik draaide me om naar de jongens, die me geschrokken aankeken.