Chapter O.36
Woedend been ik door de gangen van Hogwarts waardoor mijn mantel dramatisch achter me aan wapperd. De leerlingen wijken angstig voor me uit en het geeft me een gevoel van macht. Al snel heb ik het kantoor van Dumbledore bereikt en zeg ik het wachtwoord tegen de stenen waterspuwer. Zonder kloppen storm ik zijn kantoor binnen en tot mijn grote afschuw zie ik Potter zitten. Arogante kwal dat hij er rond loopt, precies zoals zijn vader. "Oh, Severus." Zegt het schoolhoofd verbaasd. Potter draait zich met een ruk om en kijkt me met een mengeling van afschuw en niewsgierigheid aan. Ik boor mijn donkere woedende ogen in de zijn felgroene, en even voel ik een vlaag van verdriet. Het is net alsof ik terug in de tijd ga en weer in Lily's ogen kijk. "Ik denk dat we deze les een andere keer voorzetten Harry. Succes met je eerste lessen morgen" Potter mompelt iets, en wringt zich langs me heen, aangezien ik geen millimeter voor hem aan de kant ga. Als de deur achter hem dichtvalt neem ik plaats op de stoel tegen over het schoolhoofd. "Vanwaar die woede Severus?" Albus kijkt me vragend aan. Ik snuif. "Potter" grom ik, "Weet dat we ergens mee bezig zijn. Hij vermoed dat Malfoy een opdracht moet uitvoeren en is daarvoor vandaag samen met Granger en Weasley naar Kris gegaan om te vragen wat." Albus kijkt me met twinkelende oogjes aan. "Sinds wanneer heet ze Kris, Severus, en geen Kristen McKibben?" even weet ik niet wat ik moet zeggen en staar ik hem droogjes aan. "Je verdiend het Severus." Albus kijkt me glimlachend aan. "Ik vraag me af, waarom Harry naar Kristen is gegaan om te vragen wat Mafloy in zijn schild voert.... Misschien omdat ze vervangend afdelingshoofd is..." Peinzend spreekt hij de woorden uit. Hij zucht. "Heeft ze antwoord gegeven?" vraagt hij dan. Ik schud mijn hoofd. "Nee." Albus knikt. "Ik wil dat jij tegen Kristen zegt dat ze Harry Ron en Hermoine in de gaten moet houden. Ik wil niet dat ze erachter komen en het hele plan op straat komt te liggen." zegt het schoolhoofd rustig. Ik knik en sta weer op. "severus?" ik draai me weer om en kijk het schoolhoofd aan. "Laat het rusten." fronsend kijk ik hem aan omdat ik niet helemaal weet wat hij bedoeld. Ik zucht, en draai me om op weg naar de grote zaal aangezien het eten zo wordt opgediend.
Reageer (2)
Ja, de helft van de tijd weet je niet waar hij het over heeft :')
1 decennium geledenSnel verder ehh!!
Xxxx(flower)
dat is meestal met perkamentus zo, je weet nooit wat die gast bedoelt!
1 decennium geledenXxx