O28 | Niall J. Horan

Ik deed de enige deur open en daar zaten ze, samen huilend op het bed. Ze piepten angstig toen ze mij zagen.
'Ssst, Rustig maar. Ik ben Niall, ik ben het vriendje van Justin' zei ik terwijl ik langzaam een stap richting het bed deed.
'Ben j-jij Niall' vroeg Jazmyn met een bevende stem.
'Ja, en ik ga jullie naar buiten brengen, naar mama.'
Ik tilde Jaxon op en zei tegen Jazmyn dat ze op mijn rug moest klimmen.
'Ogen dicht, wat er ook gebeurt. Hou ze dicht.' Zei ik, ze gehoorzaamden zonder morren. Jazmyn's armen verstrakten om mijn nek toen we de trap af liepen, ik liep heel voorzichtig om de bewusteloze vader van Justin heen en ik zag Justin met een zwakke glimlach naar me kijken. Ik checkte even of Jaxon zijn ogen nog dicht had, ik wilde niet dat hij Justin, of zijn vader zo zou zien. Jaxon had zijn ogen stijf dicht geknepen en zijn hoofd tegen mijn borst gedrukt. Ik liep naar buiten, er hing een doodse stilte, plotseling leek iemand wakker te worden en begon te klappen. Al snel klapte iedereen terwijl ik door liep, een politie agent stak haar handen uit maar ik negeerde haar en liep gelijk door naar Justin's moeder. Ze stond daar met tranen in haar ogen, ze omhelsde me en drukte een kus op mijn wang.
'Dankjewel! Duizend maal dank' zei ze door haar tranen heen.
'Geen dank' antwoordde ik gemeend, ik gaf Jaxon en Jazmyn aan haar over.
'Ik moet nog iets doen' zei ik en zonder op antwoord te wachten rende ik naar het huis waar inmiddels politie agenten Justin's vader hadden geboeit, ook waren er twee ambulance broeders bij Justin.
'Ga maar, jongen. Je hebt genoeg gedaan' zei een politie agent.
'Ja, want jullie deden niks!' riep ik boos uit.
'Wij konden niks doen, hij had gijzelaars' zei de agent koel. Nu knapte er iets in me, ik balde mijn vuisten en liep op de agent af. Ik werd van achter bij mijn arm gegrepen.
'Kom maar met ons mee, Jongen' zei een van de ambulance broeders, ik keek hem dankbaar aan. Ik mocht samen met de ambulance broeder achterin bij Justin, Pattie ging met Jaxon en Jazmyn naar huis en zou later komen. Met loeide sirenes en zwaailichten gingen we onderweg naar het ziekenhuis.