Chapter O.34

De week zonder severus gaat tergend sloom voorbij, maar uiteindelijk breekt toch de laatste dag aan. Ik besluit om nog even bij Naohmy langs te gaan. Ze vind het jammer dat ik weer vertrek, en wenst met het allesbeste toe. Weer thuis pak ik mijn laatste spullen in, en pak ik een kooitje voor mijn kat die ik nu gewoon meeneem. "Kom shiva." Gehoorzaam gaat het beestje in de kooi zitten. Ik pak mijn koffer vast en verdwijnsel dan naar Hogsmeade.

Bijna alle leerlingen zijn er al, en ik wurm me tussen de hordes mensen op de gangen door. Hijgend bereik ik mijn kamer, waar ik mijn koffer neerzet, en Shiva uit zijn kooi laat. Er word op de deur geklopt en ik pak Shiva bij zijn nekvel zodat hij niet kan wegglippen. "Harry Potter?" zeg ik verbaasd, en Hermoine en Ron staan achter hem. "We wouden U iets vragen Professor." zegt de jongen zachtjes. Ik hou mijn deur verder open zodat ze naar binnen kunnen. Ze gaan op de bankk zitten, en ik op de gemakkelijke stoel. Hermoine heeft Shiva op haar schoot en kroelt hem in zijn nekje. "Vraag maar raak Harry." zeg ik vriendelijk. Ongemakkelijk kijkt hij me aan. "Weet U misschien wat Draco Malfoy in zijn schild voert? Ik hoorde hem en Snape op de avond van het kerstbal praten... Snape heeft de unbreakable vow afgelegd maar ik weet niet waarom." Verstijfd zit ik op mijn stoel. Dit had Severus me nog niet verteld. We schrikken allemaal op van de deur die met een klap open gegooid word en Severus stapt naar binnen. "Menneer Potter het lijkt me verstandig om je met je eigen zaken te bemoeien, en niet met die van mij of die van Malfoy." Sneert hij. Hermoine en Ron kijken bang. Harry woedend. "Dus het is waar, jullie zijn ergens mee bezig!" schreeuwt hij in Snape's zijn gezicht. "Jullie zijn allemaal een stelletje vuile Death eather, en met dat gezegt beent Harry mijn kamer uit.