Chapter O.32

Het is inmiddels alweer avond en ik zit op de bank nog vol van het avond eten. Ik leun tegen Severus aan, en hij heeft een arm om me heen geslagen. Ik hoop dat Naohmy het laat om langs te komen, anders trap ik haar de deur zo weer uit. Ik wil nu elke minuut met Sev doorbrengen, omdat hij er volgende week niet is. Ik zucht diep en sluit mijn ogen terwijl ik naar het rustige ritme van zijn hart luister. "Wanneer moet je Dumbledore eigenlijk vermoorden?" Ik stel de vraag in een keer uit het niets, en ik voel zijn arm om mijn middel verstrakken. "Aan het eind van het schooljaar, er is geen preciese datum." Ik voel mijn maag samentrekken. Aan het eind van dit jaar al, dat is al veel te snel. Ik druk me wat dichter tegen me aan, want ik weet niet wat er daarna met ons gaat gebeuren. Misschien hebben wij met zijn tweetjes nog maar tot de dood van Dumbledore,en anders zou er ook wel heel wat veranderen. "Waar denk je aan.." Preveld hij zachtjes terwijl hij door mijn haren strijkt. "Aan ons." Mompel ik somber terug. "Hoezo?" hij klinkt een beetje verbaasd. Ik zoek de juiste woorden om mijn gevoelens onder woorden te brengen. "Nou, als jij Dumbledore moet vermoorden.... weet ik niet of we nog samen kunnen zijn.... Je bent dan The Dark Lords eigendom, en ik denk niet dat hij het goed zal keuren..." Mijn woorden zijn slecht een fluistering over mijn lippen. "Ik weet het ook niet Kris, maar we hebben nu nog zes maanden om van te genieten toch?" Ik voel hoe hij een kus op mijn haar geeft, en ik glimlach naar hem. "Zeker" antwoord ik.

"Waar moet ik eigenlijk slapen?" Vraag Sev, als het tegen twaalf uur loopt. Ik haal mijn schouders op. "In een bed lijkt me." Hij moet lachen om mijn droge antwoord. "Welk bed?" "In de mijne, ik heb toch een tweepersoons bed." Het blijft stil, en ik sla een bladzijde om van het tijdschrift waarin ik aan het bladeren ben. "O" zegt hij uiteindelijk en ik schiet in de lach. "Wat is er?" zegt hij verbaasd. "Niks, soms ben je grappiger dan je zelf doorhebt." Ik glimlach naar hem, en ik leg het tijdschrift weg, er staat toch weinig intersants in. Een geeuw verlaat mijn mond, en ik leg mijn hoofd achterover op mijn stoel, en sluit mijn ogen. Na een paar seconden lig in de armen van Severus, en ik gluur tussen mijn wimpers door naar hem. Hij loopt de trap op, en ik voel dat ik op mijn zachte bed gelegd word. Hij wil zich weer terug trekken, maar ik sla mijn armen om zijn nek, en kus hem uitbundig. Een hand ligt tegen mijn rug, en de andere in mijn nek. Als we allebei adem tekort hebben stoppen we pas. "Ik moet me nog omkleden.." zeg ik zachtjes. Hij laat me los uit zijn armen en ik loop snel naar de badkamer. Snel poets ik mijn tanden, en trek dan een simpel hempje en een voetbal broekje aan. Als ik weer in mijn kamer kom, is Severus verdwenen. Ik stap mijn bed in, want ik verwacht dat hij zo toch wel terug is. "Waar was je heen?" "Ik moest even wat regelen..." "Hmm" mompel ik met mijn ogen gesloten. Ik voel zijn lippen zacht tegen de mijne drukken, en hij geeft me een hele lieve kus. "Weltrusten.." fluisterd hij.