Thuis - Deel 2

Niet veel later stond Harry naast me.
'Ik ga naar de winkel.' zei mijn mama en liet ons alleen.
'Heb je nog geweent?' vroeg hij.
'Ik doe niets anders.' zei ik.
'Maar meisje toch.' zei hij en knuffelde me.
'Ik wil jullie niet kwijt.' zei ik.
'Maar dat gaat niet gebeuren.' zei ik.
'Ma Louis, ik hou nog zoveel van hem, ik kan dat niet aan.' zei ik.
'Dat begrijp ik, maar Lou houdt ook nog van jou hoor.' zei hij.
'Ik wil hem terug.' zei ik en ging op Harry zijn schoot liggen. Harry wreef door mijn haar.
'Geef hem een beetje tijd.' zei hij.
'Dat doe ik.' zei ik.
'Misschien moet jij ook eens een beetje tijd nemen.' zei hij.
'Maar ik moet heel de tijd aan jullie denken.' zei ik.
'We zullen je een paar dagen gerust laten en je stuurt ons wanneer je er klaar voor bent.' zei hij.
'Bedankt.' zei ik.
'Ik zal dan maar gaan.' zei hij.
'Ok, ik hou van jou en zeg het ook tegen de anderen.' zei ik.
'Zal ik doen, ik hou ook van jou.' zei hij, we gaven elkaar een kus op de kaak en hij vertrok.
Ik zat daar weer helemaal alleen.
Ik probeerde me bezig te houden maar wat ik ook deed, op de een of andere manier moest ik altijd aan Louis en de anderen denken.
Ik ging op mijn bed liggen en viel in slaap.
'Jessica.' zei mijn mama.
'Ja.' zei ik nog slaperig.
'Het eten is klaar.' zei ze.
'Ik heb geen honger.' zei ik.
'Je moet toch eten.' zei ze.
'Mama, ik heb geen honger.' zei ik.
'Ok.' zei ze en ging mijn kamer uit.
'Waarom?' riep ik luid en begon te wenen.
De tijd ging traag voorbij.
Toen iedereen 's avonds in zijn bed lag ging ik naar de woonkamer en zette de tv aan.
Niets interseerde me. Ik zette het op Jim en het was One thing. Ik bleef kijken en genoot. Het voelde net alsof ze dicht bij me waren. De hele avond heb ik zitten kijken naar One thing en viel in de zetel in slaap.
De volgende morgen werd ik wakker, ik lag nog steeds in de zetel. Ik ging naar de keuken en er hieng een briefje aan de ijskast.
Liefste Jess,
Wij zijn een hele dag weg, als er iets is bel me maar.
Groetjes mama.
Ik was blij dat ik alleen was, zo had ik van niemand last.
Het was al half 2.
Ik ging naar de badkamer en nam me een heerlijke warme douche. Ik deed mijn kleren aan en at een boterham met soep.
Ik begon mijn kamer op te ruimen.
De hele dag probeerde ik me bezig te houden, maar toch bleef ik aan Louis denken.
'Wat zou hij nu doen? Mist hij mij? Ziet hij mij nog graag? Wilt hij mij nog zien?' Dat waren allemaal vragen waar ik geen antwoord op had.
Ik werd gebeld op mijn gsm, maar toen ik zag wie het was, had ik niet veel zin om op te nemen.