~12-looking back

toen Jack de knal hoorde schreeuwt hij dat we zo snel mogelijk naar de pearl moeten. door de knal ben ik ook wakker geschrokken en viel bijna uit de sloep door de schrik. we klimmen met zijn allen de ladder op en Jack sprint naar de boeg. 'Wat was die knal?!' vraagt hij in paniek. nog voor dat ik een antwoord hoor begint pap weer te schreeuwen: 'Hoe kunnen jullie nou zo stom stel nitwits?! Ik laat jullie nooit meer alleen achter op de Pearl!!' hij stormt langs en gaat naar zijn hut. ik loop er met pijn en moeite achteraan. ik doe de kraakende deur open en zie Jack met een fles rum aan tafel zitten voor een kaart. 'pap, wat is er? wat was die knal?' vraag ik rustig. 'Oh niets... Pintel en Rigetti waren weer zo stom om een kanon af te laten gaan...' zegt Jack heel serieus. ik kan mijn lach bijna niet inhouden. ik ga naast hem zitten en vraag waar we heen gaan. 'Ik ben van plan om naar shipwreck cove te varen.' ik denk niet echt na over wat we daar gaan doen en pak de fles rum die voor me staat. ik neem een slok en sta op. ik loop met pijn in mijn zij naar mijn hut en ga op bed liggen. Will loopt naar binnen en vraagt of ik nog iets nodig heb. 'neh.. niet echt. dank je lieverd.' antwoord ik droogjes.
ik wil wel in slaap vallen maar het lukt niet. ik blijf maar terug denken aan wat er gebeurd zou zijn als mijn moeder nog geleefd had... hoe het zal zijn als ik mijn geboorte-akte nooit had gevonden. dat was ik nu in het weeshuis terecht gekomen. ik blijf ook maar terug denken aan wat er gebeurd zal zijn als ik Jack niet had gevonden. dan zal ik nu waarschijnlijk voor een of andere freak werken in een café of op een schip. uiteindelijk val ik in slaap.