Try To Catch My Lovebug. 46

*JoePov
Je zit naast Mira in het restaurant. Tegenover je zit June die aan beide kant wordt ingesloten door Nick en Kevin. Jullie wachten op jullie bestelling.
Je houdt Mira’s hand vast onder de tafel. Ze kijkt je met een klein glimlachje aan. Je had super veel zin om haar weer te zien, maar nu je hier bent voel je je anders. Er hangt iets in de lucht tussen jullie. Mira is nog steeds even mooi en lief als eerst. Je voelt je nog steeds goed als je bij haar bent, maar meer op een andere manier.
Je kunt niet goed zeggen wat het is. En waardoor het komt.
Kevin heeft June gevraagd naar Luke, dus die ratelt nu al een tijdje over haar vriendje.
Je merkt dat Mira zich wat ongemakkelijk voelt. Er is gewoon iets tussen jullie wat niet goed functioneert.
‘Loop je even mee?’fluister je in Mira’s oor. Ze knikt, waarschijnlijk bewust van wat er gaat komen. ‘We zijn zo terug,’zeg je tegen de anderen.
Je neemt Mira aan haar hand mee naar buiten. Daar blijven jullie in het maanlicht wat onwennig tegenover elkaar staan.

*MiraPov
Je weet wat er komen gaat. En je weet dat het goed is. Dat het beter is, maar het is niet makkelijk.
Joe zucht en begint voorzichtig te praten. ‘Het voelt niet hetzelfde. Het voelt anders. Het voelt nog altijd vertrouwd en veilig, maar.. Ik ben niet zo verliefd meer als eerst. Ik vind je nog steeds een mooie, lieve meid. Echt waar, maar.. Er is iets anders. Ik weet niet eens wat.’
Je knikt. ‘Ik weet het. Ik heb hetzelfde gevoel. Alsof het wat afzwakt en we nu het terrein van super goede vrienden bereiken.’
‘Ja, het voelt meer als.. broer en zus,’zegt Joe.
‘Klopt. Dat heb ik ook.’ Het blijft even stil. Je slikt en kijkt Joe aan.
‘Dus nu is het over?’vraagt hij zachtjes.
Je knikt. ‘Dat is beter.’
Joe knikt. ‘Ok. Dan gaan we nu verder als vrienden,’zegt hij glimlachend.
‘Ja, dat redden we wel, geloof ik.’
Joe slaat zijn arm om je schouder. ‘Dit mag toch nog wel als vrienden zijnde?’ En hij drukt een kus op je haar.
Je glimlacht. ‘Ja. Maar kom, we moeten terug. Ons eten zal er al wel zijn.’

*JunePov
Je kijkt op als Joe en Mira weer binnenkomen. Je ziet aan haar gezicht dat ze opgelucht is. Ze glimlacht wat onwennig naar je. Je glimlacht begripvol terug. Ze had je gezegd dat er iets anders was.
‘Zeg, Kevin. Hoe is het eigenlijk afgelopen met Elisa?’vraagt Mira.
‘Ja, hoe is dat afgelopen,’val je haar bij.
‘Oh, nou zij is teruggegaan en we hebben nog een paar weken contact gehouden. Maar nu verwaterd het en we weten beide dat het niet gaat lukken zo. Ze woont in Washington, dus ja.’ Kevin kijkt jullie aan. ‘Maar dat geeft niet. Ik voel me nog steeds happy en heb het toch te druk.’
‘Eh, ja. Ik zal ook even iets mededelen..’zegt Joe en kijkt voorzichtig naar Mira. Die knikt. ‘Het is uit tussen ons. We zijn minder verliefd als eerst en zijn nu gewoon goede vrienden.’
Het blijft even stil. ‘Dat kan ook,’vindt Kevin.
‘Vrienden zijn ook belangrijk,’zegt Nick en slaat kort zijn arm om je heen. Je glimlacht.
De ober komt jullie eten brengen. Gelukkig gaat het gesprek dan over op iets anders. Je voelt je ietsje ongemakkelijk.
Het is erg gezellig. Jullie heb de grootste lol. Joe haalt alle moppen naar boven die hij ooit eens heeft gehoord. Nick laat de foto’s van jou en hem van die middag rond gaan. Natuurlijk moeten ze daar hard om lachen.
Na een lange avond gaan jullie weer terug naar jullie eigen plaats. De jongens in het San Diego hotel en Mira en jij naar huis.