Try To Catch My Lovebug. 44

*NickPov
Je belt aan. ‘Hé Nick! Wat een verrassing! Ze heeft er tegen mij niets over gezegd dat je zou komen,’zegt June’s moeder hartelijk. ‘Kom binnen.’
‘Nee, het is een verrassing. Ze wist niet dat ik zou komen.’ Je glimlacht.
‘Ze slaapt nog, maar je mag haar wel wakker maken. Trouwens, wat super dat ze een vriendje heeft, hé?!’
Je glimlacht. ‘Natuurlijk, ze verdient het.’
‘Inderdaad, nou. Ik zie jullie zo wel.’ June’s moeder houdt de deur naar de hal, richting de trap voor je open.
Zachtjes loop je de trap op. Voor June’s deur blijft je even staan. Je hoort niets, dus ze zal nog wel slapen. Je opent de deur voorzichtig en ziet June in haar bed liggen. Je sluipt op haar af en gaat op de rand van het bed naast haar zitten.
‘June,’fluister je. ‘Wakker worden.’ Er gebeurd niets. ‘June,’zeg je nu wat harder. Je strijkt kort over haar wang. Ze beweegt haar hoofd, alsof ze denkt dat het een mug was. ‘June,’zeg je weer wat harder. June kreunt en opent langzaam haar ogen.
‘Huh? Nick?’ Ze knippert met haar ogen. ‘Wat doe jij hier? Droom ik nog?’
‘Nee, ik ben hier echt. Verrassing,’zeg je met een glimlach. ‘Of zou je willen dat ik een droom was?’vervolg je met een ondeugende lach.
June glimlacht slaapdronken. ‘Nee, wat een mega verrassing dat je er bent.’ Ze krabbelt omhoog en gaapt.
‘Lekker geslapen?’
Ze knikt met een lach. ‘Kom hier,’murmelt ze en buigt voorover. Je geeft haar een dikke knuffel. ‘Hm, ik heb je gemist,’zegt ze. Haar stem is brommerig van slaap.
‘Ik jou ook,’zeg je eerlijk. Je gaat weer recht zitten. Je kijkt haar aan. ‘Goed, ik zal naar beneden gaan en een ontbijt maken. Ik zie je zo.’
‘Je hoeft echt geen ont.. - ’
‘Ik wil het.’ Daar kan ze niets tegenin brengen.

Even later komt June al beneden. Gekleed in een bleke broek en een vrolijk geel shirtje. Je glimlacht. ‘Uw ontbijt, dame.’ Je vist het eitje uit de pan en legt hem sierlijk over het brood.
June kijkt met grote ogen van het ontbijt, naar jou en dan naar haar moeder. Die geeft haar een knipoog. ‘Sjees, ik voel me net een prinses,’grapt ze.
‘Meestal wordt ons ontbijt ook klaargemaakt. Of gebracht door de roomservice. Het is leuk om weer eens het zelf te doen. Ook al is het dan voor jou.’
June neemt plaats en neemt voorzichtig een hap. ‘Wauw, heerlijk.’
‘Ik wist niet wat je wou drinken, dus ik heb jus d’orange, melk, thee en als het moet is er vast nog wel cola,’zeg je lachend.
‘Melk is goed.’ June glimlacht vertederend.
Je zet het glas voor haar neer. June’s moeder neemt de thee en zelf neem je de jus d’orange dan maar. ‘Dit hoef je echt niet te doen,’zegt June opnieuw.
Je glimlacht breed. ‘Ik doe het met liefde,’zeg je.
June pakt je hand en drukt er een kus op. ‘Dank je.’
Jij vertelt je laatste avonturen, terwijl June haar ontbijt op maakt. ‘Ik denk dat Mira zich rot schrikt als Joe haar wakker maakt. Ik denk dat ze echt gilt ‘Ga weg, je mag me niet zo zien!’ Haha.’ Jij en June lachen bij het idee. Je ziet het helemaal voor je.
‘Maakt jou dat niets uit? Je bent toch ook een meisje.’
‘Ja, ik ben een meisje, haha. Nee, ach, ik kan niet vierentwintig uur per dag er tip top bij lopen. Ik ben ook een mens. Het geeft niet zoveel. Al kan ik ’s ochtends zo oncharmant praten en bewegen,’piept ze.
‘Haha, dat is puur natuur. Ik ben ’s ochtends ook wat houterig.’
June glimlacht. ‘Wat gaan we vandaag doen?’
‘Vandaag, weet niet. Ik dacht dat we wel ergens heen konden gaan ofzo. Misschien had jij een idee. Vanavond worden we in een restaurant verwacht. Dan kunnen we gezellig met z’n vijven gaan eten.’
‘Ja, leuk.’